Η εγχώρια τρομοκρατία καταπόνησε για τρεις δεκαετίες τη χώρα και την κοινωνία. Εκτός από τους νεκρούς, τους τραυματίες και τις υλικές καταστροφές, έπληξε και την εικόνα της Ελλάδαςστο εξωτερικό. Επιπλέον, η καταπολέμησή της κόστισε ακριβά σε πόρους τους οποίους στερήθηκαν οι πολίτες.
Μέχρι το 2002, οπότε εξαρθρώθηκαν οι οργανώσεις 17 Νοέμβρη και ΕΛΑ, η τρομοκρατία αποτέλεσε συχνά και αντικείμενο εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης.
Με ολέθριες συνέπειες, φυσικά. Διότι αυτή η αντιμετώπιση μόνο τους τρομοκράτες εξυπηρετούσε, αφού αποπροσανατόλιζε τις έρευνες και δεν επέτρεπε να καταστρωθεί αντιτρομοκρατική πολιτική με συνέπεια και διάρκεια.
Εάν η φονική βόμβα της περασμένης Πέμπτης αποτελεί προάγγελο επιστροφής στην ανεξέλεγκτη βία, με χειρότερες μεθόδους μάλιστα από αυτές που γνωρίσαμε στο παρελθόν, τότε με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να επιστρέψουμε και στο νοσηρό πολιτικό κλίμα που τροφοδοτούσαν κατά περιόδους οι τρομοκρατικές ενέργειες.
Το φαινόμενο τρομοκρατία είναι μορφή του κοινού ποινικού εγκλήματος και στρέφεται εναντίον της κοινωνίας, της χώρας και της Δημοκρατίας. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους τους πολιτικούς χώρους και τους πολίτες.
Η τρομοκρατία δεν προσφέρεται για πολιτικές αντιπαραθέσεις με κομματικές επιδιώξεις. Και αυτό το κατανόησαν σε μεγάλο βαθμό τα κόμματα τα τελευταία χρόνια. Έτσι συνέβαλαν στην εξάρθρωση δύο τουλάχιστον οργανώσεων βίας.
Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστεί και στη συνέχεια.
Η δράση των τρομοκρατών δεν προσφέρεται επίσης ούτε για αποκόμιση κερδών θεαματικότητας ή αναγνωσιμότητας. Και αυτό πρέπει να το λαμβάνουν πάντα υπόψη τους όσοι καταπιάνονται στα μέσα ενημέρωσης με αυτό το θέμα.
Η τρομοκρατία απειλεί την κοινωνική γαλήνη και το διεθνές προφίλ της χώρας, το οποίο ούτως ή άλλως έχει θολώσει τα τελευταία χρόνια.
Γι΄ αυτό πρέπει να την αντιμετωπίσουν οι πολιτικές δυνάμεις με ψυχραιμία και ο ελληνικός λαός με ομοψυχία.
Η καταπολέμησή της είναι πρωτίστως αστυνομική υπόθεση. Συνεπώς, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να συνδράμουν τις αστυνομικές αρχές ώστε να κερδίσουν αυτή τη μάχη, όπως συνέβη άλλωστε και στο παρελθόν.
Με ολέθριες συνέπειες, φυσικά. Διότι αυτή η αντιμετώπιση μόνο τους τρομοκράτες εξυπηρετούσε, αφού αποπροσανατόλιζε τις έρευνες και δεν επέτρεπε να καταστρωθεί αντιτρομοκρατική πολιτική με συνέπεια και διάρκεια.
Εάν η φονική βόμβα της περασμένης Πέμπτης αποτελεί προάγγελο επιστροφής στην ανεξέλεγκτη βία, με χειρότερες μεθόδους μάλιστα από αυτές που γνωρίσαμε στο παρελθόν, τότε με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να επιστρέψουμε και στο νοσηρό πολιτικό κλίμα που τροφοδοτούσαν κατά περιόδους οι τρομοκρατικές ενέργειες.
Το φαινόμενο τρομοκρατία είναι μορφή του κοινού ποινικού εγκλήματος και στρέφεται εναντίον της κοινωνίας, της χώρας και της Δημοκρατίας. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους τους πολιτικούς χώρους και τους πολίτες. Η τρομοκρατία δεν προσφέρεται για πολιτικές αντιπαραθέσεις με κομματικές επιδιώξεις. Και αυτό το κατανόησαν σε μεγάλο βαθμό τα κόμματα τα τελευταία χρόνια. Έτσι συνέβαλαν στην εξάρθρωση δύο τουλάχιστον οργανώσεων βίας.
Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστεί και στη συνέχεια.
Η δράση των τρομοκρατών δεν προσφέρεται επίσης ούτε για αποκόμιση κερδών θεαματικότητας ή αναγνωσιμότητας. Και αυτό πρέπει να το λαμβάνουν πάντα υπόψη τους όσοι καταπιάνονται στα μέσα ενημέρωσης με αυτό το θέμα.
Η τρομοκρατία απειλεί την κοινωνική γαλήνη και το διεθνές προφίλ της χώρας, το οποίο ούτως ή άλλως έχει θολώσει τα τελευταία χρόνια.
Γι΄ αυτό πρέπει να την αντιμετωπίσουν οι πολιτικές δυνάμεις με ψυχραιμία και ο ελληνικός λαός με ομοψυχία.
Η καταπολέμησή της είναι πρωτίστως αστυνομική υπόθεση. Συνεπώς, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να συνδράμουν τις αστυνομικές αρχές ώστε να κερδίσουν αυτή τη μάχη, όπως συνέβη άλλωστε και στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου