Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Ηλεκτρονικός Εκφοβισμός: υπάρχει διέξοδος!

Χαρακτηριστικά συµµετεχόντων στον κυβερνο-εκφοβισµό

     Μελετητές του φαινοµένου υποστηρίζουν ότι εξαιτίας των χαρακτηριστικών του διαδικτύου, ο κυβερνο-εκφοβισµός ενδέχεται να διαφέρει σηµαντικά από το σχολικό εκφοβισµό, ως προς τα χαρακτηριστικά των συµµετεχόντων, τους τύπους των επιθετικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται, καθώς και τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρουν.

      Συγκεκριµένα, η δυνατότητα ανωνυµίας και ψευδωνυµίας που προσφέρει το διαδίκτυο, η ασύγχρονη επικοινωνία, η εξίσωση της κοινωνικής θέσης και ισχύος µεταξύ των χρηστών, η διασχιστική φαντασία και η έλλειψη επίβλεψης, είναι πιθανό να προκαλέσουν άρση της αναστολής του ατόµου για τη χρήση του διαδικτύου, την τάση δηλαδή να συμπεριφερθεί, χωρίς περιορισµούς και αναστολές και να εµφανίσει συμπεριφορά, την οποία δεν θα εµφάνιζε σε κανονικά πλαίσια (Suler, 2004). Έτσι, εξαιτίας της άρσης αναστολής που προκαλεί το διαδίκτυο, γίνεται αντιληπτό ότι οι συµµετέχοντες μπορεί να διαθέτουν διαφορετικά ατοµικά χαρακτηριστικά από αυτούς του σχολικού εκφοβισµού (Cooper, 2005).

          ∆ιεθνή ερευνητικά δεδοµένα υποδεικνύουν την επίδραση του φύλου και της ηλικίας των µαθητών σε περιστατικά κυβερνο-εκφοβισµού (Cochrane, 2008. Limber, 2007). Συγκεκριµένα, ως προς το φύλο, και εξαιτίας της τάσης των κοριτσιών να µεταχειρίζονται συχνότερα την έµµεση επιθετικότητα, ορισµένοι ερευνητές έχουν διατυπώσει υποθέσεις αναφορικά µε τη µεγαλύτερη συµµετοχή των κοριτσιών στο φαινόµενο του κυβερνο-εκφοβισµού, αφού πρόκειται για ένα είδος έµµεσης επιθετικότητας. Εντούτοις, τα ερευνητικά δεδοµένα είναι αντικρουόµενα και δεν υποστηρίζουν ως σήµερα µε συνέπεια την αυξηµένη συµµετοχή των κοριτσιών στον κυβερνο-εκφοβισµό (Ybarra & Mitchell 2004).

        Ορισµένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα δύο φύλα συµµετέχουν εξίσου στο φαινόµενο, αλλά χρησιµοποιούν διαφορετικούς τύπους επιθετικότητας. Για παράδειγµα τα αγόρια έχουν µεγαλύτερη ροή προς επιθετικά φαινόµενα, τύπου «happy slapping» (σκηνοθεσία σωµατικής επίθεσης εναντίον του θύµατος, µαγνητοσκόπηση του ξυλοδαρµού ή της εξευτελιστικής επίθεσης και διάδοση του αρχείου µε τη χρήση ηλεκτρονικών µέσων) (Calvete, Orue, Estévez, Villardón, & Padilla, 2010), στα οποία εμπεριέχεται σωµατική βία, ενώ τα κορίτσια τείνουν να διαδίδουν φήµες, να σχολιάζουν αρνητικά και να χρησιµοποιούν το διαδίκτυο, για να σπιλώσουν τη φήµη του θύµατος και να το περιθωριοποήσουν από την οµάδα των συνοµηλίκων (Breguet, 2007 στο Wang, et al., 2010).

        Σηµαντικό παράγοντα στην εμπλοκή των µαθητών στον κυβερνο-εκφοβισµό αποτελεί επίσης η χρήση των ΤΠΕ. Ερευνητικά δεδοµένα υποδεικνύουν ότι µαθητές που χρησιµοποιούν εκτεταµένα τον υπολογιστή (Cochrane, 2008) και έχουν ανα̟τυγµένες τεχνολογικές δεξιότητες (Walrave & Heirman, 2011) παρουσιάζουν αυξηµένες πιθανότητες να συµµετάσχουν στα περιστατικά, καθώς επίσης και όσοι κάνουν επικίνδυνη χρήση του (π.χ. επικοινωνία µε αγνώστους, διαµοιρασµός προσωπικών δεδοµένων και κωδικών ασφαλείας) (Walrave & Heirman, 2011). Αξιοσηµείωτο είναι ότι µαθητές οι οποίοι κάνουν υπερβολική χρήση του διαδικτύου φαίνεται ότι επιδεικνύουν σε µεγαλύτερο βαθµό επιθετικές συμπεριφορές, εντός αλλά και εκτός διαδικτύου (Ko, Yen, Liu, Huang, & Yen, 2009).

          Όσον αφορά στην ηλικία, οι περισσότερες έρευνες υποδεικνύουν ότι ο κυβερνο-εκφοβισµός αυξάνεται µε την ηλικία των µαθητών, καθώς κυµαίνεται σε µικρά ποσοστά στις µεσαίες τάξεις του δηµοτικού, αυξάνεται στις τελευταίες τάξεις µέχρι τις αρχές του γυµνασίου και κλιµακώνεται στο τέλος του γυµνασίου και στις αρχές του λυκείου, δηλαδή στις ηλικίες των 15-16 χρονών (Ybarra, Mitchell, Finkelhor, & Wolak, 2007).

         Ένας καθοριστικός παράγοντας που συστηµατικά βρέθηκε να εµπλέκεται στη διαδικτυακή συμπεριφορά των ατόµων και ιδιαίτερα στην περίπτωση του κυβερνο-εκφοβισµού, είναι η άρση αναστολής (Suller, 2004). Το ενδεχόµενο να εµφανίσει ο µαθητής επιθετική συμπεριφορά κατά την ηλεκτρονικά διαµεσολαβούµενη επικοινωνία, οφείλεται, αφενός στα εγγενή χαρακτηριστικά των Τ.Π.Ε., και αφετέρου στα χαρακτηριστικά του ατόµου που επηρεάζουν το βαθµό στον οποίο η άρση της αναστολής θα επιδράσει αρνητικά στη διαδικτυακή του συμπεριφορά (Bargh, 2002).

       Καθώς αναµένεται ότι η επερχόµενη αύξηση της χρήσης των ΤΠΕ από παιδιά ολοένα και µικρότερης ηλικίας στις µεσογειακές χώρες, θα επιφέρει αύξηση της συγκεκριµένης συμπεριφοράς (Hasebrink, Livingstone, & Haddon, 2008), απαιτείται σε βάθος µελέτη των ατοµικών χαρακτηριστικών των συµµετεχόντων στα περιστατικά του κυβερνο-εκφοβισµού, µε σκοπό την έγκαιρη πρόληψη και την αποτελεσµατική αντιµετώπισή τους στον ελλαδικό χώρο.

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και cyber-bullying


       Πρόσφατα, το φαινόµενο του εκφοβισµού άρχισε να εµφανίζεται µε µια νέα µορφή, στην οποία ο θύτης εκµεταλλεύεται τις δυνατότητες που του παρέχουν οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών (Τ.Π.Ε.), για να υλοποιήσει τις επιθετικές του προθέσεις. Η νέα αυτή έκφανση αναφέρεται στη βιβλιογραφία ως κυβερνο-εκφοβισµός (cyberbullying), ηλεκτρονικός εκφοβισµός (electronic bullying), διαδικτυακός εκφοβισµός (internet bullying/ online bullying), ή τεχνολογικός εκφοβισµός.

        Ο κυβερνο-εκφοβισµός ορίζεται ως µια «επιθετική, σκόπιµη πράξη η οποία διεξάγεται επανειληµµένα και σε βάθος χρόνου από µια οµάδα ατόµων ή ένα µόνο άτοµο, µε τη χρήση ηλεκτρονικών µορφών επικοινωνίας, εναντίον ενός θύµατος το οποίο δεν µπορεί να υπερασπιστεί εύκολα τον εαυτό του» (Smith, Mahdavi, Carvalho, & Tippett, 2006). Εντάσσεται στις συµπεριφορές προκλητικής επιθετικότητας και αποτελεί φαινόµενο εφάµιλλο του σχολικού εκφοβισµού, καθώς χαρακτηρίζεται από πρόθεση πρόκλησης βλάβης στο θύµα, επανάληψη της επιθετικής πράξης, η οποία είναι απρόκλητη, καθώς και από αντιληπτή ασυµµετρία ισχύος µεταξύ των συµµετεχόντων (Smith et al., 2006).

      Ο κυβερνο-εκφοβισµός διεξάγεται κυρίως µε τη χρήση του διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων, ενώ μπορεί να λάβει άµεση και έµµεση µορφή (Riebel, Jager, & Fischer, 2009). Παράδειγµα άµεσου κυβερνο-εκφοβισµού αποτελεί η αποστολή ιών στο λογαριασµό του θύµατος, καθώς και η λεκτική επίθεση, ενώ έµµεσο κυβερνο-εκφοβισµό αποτελεί η προσβολή της κοινωνικής εικόνας του θύµατος µε τη χρήση ηλεκτρονικών µέσων (π.χ. διάδοση φηµών µε τη χρήση ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης).

       Παρόµοια µε το σχολικό εκφοβισµό, τρεις είναι οι βασικοί ρόλοι των συµµετεχόντων στα περιστατικά κυβερνο-εκφοβισµού: το άτοµο που ξεκινά και διεκπεραιώνει την επιθετική ενέργεια (θύτης), ο αποδέκτης της (θύµα) και τέλος το άτοµο που δεν έχει καµία συµµετοχή στην εξέλιξη των περιστατικών (παρατηρητής). Επιπλέον, πρόσφατες έρευνες επαληθεύουν ότι, παρόµοια µε το σχολικό εκφοβισµό, στον κυβερνο-εκφοβισµό εμπλέκονται και µαθητές οι οποίοι δρουν στα περιστατικά ταυτόχρονα ως θύτες και ως θύµατα (Slonje, Smith, & Frisén, 2012a).

        Τα ερευνητικά δεδοµένα υποδεικνύουν ότι ο κυβερνο-εκφοβισµός εξελίσσεται σε ένα σύνηθες φαινόµενο, µε συχνότητα παρόµοια ή και µεγαλύτερη, σε ορισµένες περιπτώσεις, από το σχολικό εκφοβισµό (Rivers & Noret, 2010). Τα διαθέσιµα ερευνητικά δεδοµένα αναφορικά µε τα περιστατικά κυβερνο-εκφοβισµού στην Ελλάδα είναι περιορισµένα, αλλά επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του σε µαθητές εφηβικής και προ-εφηβικής ηλικίας (Sygkollitou, Psalti, & Kapatzia, 2010). Γενικά, το φαινόµενο εµφανίζεται λιγότερο συχνά στις Μεσογειακές χώρες, εξαιτίας της καθυστερηµένης ενσωµάτωσης των Τ.Π.Ε. σε σύγκριση µε άλλες ∆υτικές χώρες, αλλά αναµένεται ότι τα περιστατικά προβληµατικής χρήσης του διαδικτύου θα αυξηθούν στα επόµενα χρόνια, καθώς αυξάνεται σταδιακά και η χρήση των Τ.Π.Ε. (Livingstone & Helsper, 2007).

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Προσφυγική Κρίση

Γιατί φεύγουν οι πρόσφυγες από τις χώρες τους;

      Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές περιπτώσεις προσφύγων ανάλογα με την εθνοτική ή τη θρησκευτική κατηγορία, στην οποία ανήκουν. Οι κύριες ομάδες προσφύγων που αυτή τη στιγμή περνάνε τα σύνορα είναι:
-Σύριοι που φεύγουν από τη χώρα τους λόγω του πολυεμφυλίου πολέμου που λαμβάνει χώρα εκεί. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι περισσότερα από δώδεκα εκατομμύρια άνθρωποι (ο μισός πληθυσμός της χώρας) έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους εκ των οποίων πέντε εκατομμύρια έχουν καταφύγει σε άλλες χώρες.
-Αφγανοί, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ανήκουν στη σιιτική φυλή Χαζάρα και είχαν καταφύγει προ εικοσαετίας στο Ιράν, μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, όπου ζούσαν σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πλέον φεύγουν και από το Ιράν όπου με νόμο του 2015 απειλούνται άμεσα με απέλαση.
– Ιρακινοί που προέρχονται κυρίως από τις περιοχές που έχει καταλάβει το Ισλαμικό Χαλιφάτο.
– πρόσφυγες από Αφρική που συνεχίζουν να εγκαταλείπουν τις χώρες τους και συγκεκριμένα από Ερυθραία, όπου η οικονομία έχει καταρρεύσει και Κονγκό, όπου μαίνονται εμφύλιες συγκρούσεις. Ανάμεσα στους βασικούς λόγους που μεταναστεύουν είναι για να μην υπηρετήσουν τη στρατιωτική θητεία που άτυπα είναι καταναγκαστικά έργα άγνωστης χρονικής διάρκειας.

 Ποιοι κερδίζουν από τον πόλεμο στη Συρία;
     Ανεξαρτήτως των αιτιών του εμφυλίου στη Συρία, ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας συντηρείται από τον ίδιο τον πόλεμο και την αναπαραγωγή του. Έτσι σε πρώτο χρόνο δραστηριοποιούνται στο πεδίο της μάχης μισθοφόροι και εταιρείες πολέμου, έμποροι όπλων και εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, ακόμα και ολόκληρα κράτη που έχουν άρρηκτα συνδεδεμένη την οικονομία τους με τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων. Ενώ σε δεύτερο χρόνο ωφελούνται κατασκευαστικές εταιρείες και γενικότερα εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ανοικοδόμηση περιοχών. Προφανώς, ανάλογα με την έκβαση των επιχειρήσεων υπάρχει και έντονη οικονομική δραστηριότητα στην αλλαγή ιδιοκτησίας και την αξιοποίηση των πηγών ενέργειας και των πηγών πρώτων υλών.

Ποια είναι η κοινωνική/ταξική σύσταση που έχουν τα πλήθη των προσφύγων;
     Όσον αφορά στους Σύριους πρόσφυγες οι ταξικές αντιθέσεις είναι ευδιάκριτες και στον τόπο προορισμού τους. Έτσι τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα είτε μένουν στη Συρία, αλλάζοντας απλά περιοχή, είτε μεταναστεύουν προς Τουρκία, Ιορδανία, Ιράκ ή Λίβανο – στην πρωτεύουσα του οποίου αξίζει να σημειώσουμε ότι βρίσκονται πλέον περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες. Τα μεσαία στρώματα είναι αυτά που έχουν τη δυνατότητα να έρθουν προς την Ευρώπη, ενώ η μεγαλοαστική τάξη στο βαθμό που χρειάζεται να μεταναστεύσει καταφεύγει στη Σαουδική Αραβία.

Γιατί ένα μέρος των κοινωνιών στρέφεται στον τζιχαντισμό;
         Τα αίτια της ανόδου του τζιχαντισμού και του πολιτικού Ισλάμ είναι πολυσύνθετα. Η συνεχής αύξηση της φτώχειας και η αδυναμία του καπιταλισμού να συνεχίσει να ηγεμονεύει ιδεολογικά επί των συγκεκριμένων κοινωνιών αποτελούν σίγουρα σημαντικό παράγοντα της εμφάνισης αυτού του φαινομένου. Ταυτόχρονα η διέξοδος της θρησκείας σαν μέσο ριζοσπαστικοποίησης ελλείψει οποιασδήποτε αντικαπιταλιστικής προοπτικής, αλλά και η χρησιμοποίηση από τη δύση ένοπλων θρησκευτικών ομάδων, είτε για την καταστολή όποιων κινημάτων εμφανίστηκαν κατά καιρούς, είτε χρηστικά κατά τη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων δημιούργησαν τις προοπτικές, τόσο για την ανάπτυξη τέτοιων δομών που απέκτησαν οικονομική και πολιτική υπόσταση, όσο και για την εδραίωση του μισθοφορισμού σαν επιλογή εξόδου από τη φτώχεια.

Τι προηγήθηκε της συριακής κρίσης;
         Ο συριακός εμφύλιος είναι κομμάτι και μετεξέλιξη της Αραβικής Άνοιξης, μιας σειράς εξεγέρσεων και επαναστάσεων που ανέτρεψαν ή επιχείρησαν να ανατρέψουν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα των χωρών της Μέσης Ανατολής. Σε κάθε χώρα η έκβαση της κατάστασης ήταν διαφορετική. Στην Τυνησία, η ανατροπή του Μπεν Άλι οδήγησε σε μερικό εκδημοκρατισμό, ενώ στην Αίγυπτο μετά την επανάσταση και την ανατροπή του καθεστώτος εκδηλώθηκε πραξικόπημα και σε δεύτερο χρόνο επικράτησε ένα στρατοκρατικό καθεστώς αποτελούμενο από τους ίδιους ανθρώπους κατείχαν την εξουσία και επί Μουμπάρακ.

      Στην Υεμένη, ο επί δύο δεκαετίες πρόεδρος Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ παραιτήθηκε έπειτα από μία μεγάλη εξέγερση, χωρίς ωστόσο να σημειωθεί οποιαδήποτε κοινωνική αλλαγή με αποτέλεσμα την εκ νέου εξέγερση – ένοπλη αυτή τη φορά – κυρίως του σιιτικού πληθυσμού και την έναρξη πολυεθνικής επιχείρησης καταστολής της. Στο Μπαχρέιν, η εξέγερση κατεστάλη από το στρατό της Σαουδικής Αραβίας που εισέβαλε στη χώρα για να επιβάλει την τάξη. Στη Λιβύη, στην οποία από τις πρώτες μέρες της εξέγερσης ήταν έντονη η γεωπολιτική σημασία της, η ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι οδήγησε σε μια χαώδη κατάσταση στην οποία φυλετικές και θρησκευτικές ομάδες συγκρούονται για την κατανομή της εξουσίας, ενώ, τέλος, στη Συρία η αιματηρή καταστολή των αρχικών διαδηλώσεων οδήγησε στην άμεση στρατιωτικοποίηση της σύγκρουσης και μέσω της ανάμειξης διαφόρων κρατών (ΗΠΑ, Ιράν, Ρωσία, Ε.Ε, Τουρκία, Σ. Αραβία) σε ένα αιματηρό πολυεμφύλιο ανάμεσα σε διάφορες πολιτικές, θρησκευτικές, εθνοτικές ομαδοποιήσεις.

Γιατί διαλύονται τόσο εύκολα τα συγκεκριμένα κράτη;
        Τα αραβικά κράτη σχεδόν στο σύνολό τους δεν αποτελούσαν περιοχές με σαφή διακριτά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, αλλά διοικητικές περιοχές που μετεξελίχτηκαν σε ανεξάρτητες χώρες. Συνεπώς τα σύνορα μεταξύ τους δεν βασίζονται ούτε σε εθνοτικές διαφοροποιήσεις, ούτε σε φυσικά όρια (ποτάμια, βουνά) είναι εξ” ολοκλήρου τεχνητά και συνεπώς ο βασικός λόγος και η μοναδική συνεκτική δύναμη της συγκρότησης αυτών των περιοχών σε διακριτά κράτη είναι η ολοκληρωτική εξουσία με την οποία κυβερνήθηκαν από την ύπαρξη τους μέχρι σήμερα. Με την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων, ρευστοποιούνται συνεπώς και τα σύνορα μεταξύ τους, όπως διαφαίνεται μετά από γεγονότα. Συγκεκριμένα, η ύπαρξη του Ισλαμικού Χαλιφάτου, η αυτονόμηση της Ροτζάβα, η πολυεθνική επιχείρηση εναντίον των σιιτών ανταρτών της Υεμένης και η εξαΰλωση των κρατικών δομών της Λιβύης.

Γιατί είναι κλειστά τα σύνορα της Ευρώπης για τους πρόσφυγες;
            Οι λόγοι είναι πολυσύνθετοι. Είναι δεδομένο ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης υπάρχει πρόβλημα ενσωμάτωσης στην ευρωπαϊκή οικονομία τόσο μεγάλων φτωχοποιημένων πληθυσμών, στο βαθμό που κινδυνεύει η συστημική σταθερότητα και δημιουργούνται νέες ισορροπίες.

      Ταυτόχρονα η πολιτική των κλειστών συνόρων οδηγεί στη παρανομοποίηση των προσφύγων και μεταναστών και μέσω αυτής στη δημιουργία μιας αόρατης γενιάς εργαζομένων μειωμένου εργατικού κόστους και ανύπαρκτων εργασιακών/κοινωνικών δικαιωμάτων.

        Παράλληλα, η δημιουργία των hot-spots σαν μηχανισμό ταξινόμησης ανθρώπων ανάλογα με τις εργασιακές τους ικανότητες , οι οποίες αποτελούν το βασικό κριτήριο εισόδου, αποτελεί μια πρωτοφανή δυστοπική εξέλιξη στη διαχείριση των ανθρώπινων προσφυγικών ή μεταναστευτικών ροών.

       Ταυτόχρονα, σημαντικό ρόλο παίζει και η αυξανόμενη συντηρητικοποίηση του πολιτικού ευρωπαϊκού χώρου που πλέον υιοθετεί μια αντίληψη συγκεκριμένων πολιτιστικών πεδίων, τοποθετώντας την «χριστιανική» Ευρώπη σαν ένα τέτοιο, και μέσω αυτής της αντίληψης, την αντι – ισλαμική ρητορική στα πλαίσια της θωράκισης απέναντι στη σύγκρουση των πολιτισμών που υποτίθεται ότι διεξάγεται.

      Απόρροια αλλά και παράγοντας του τελευταίου είναι και η άνοδος των ακροδεξιών πολιτικών κομμάτων που τρέφονται και ταυτόχρονα αναπαραγάγουν τα φοβικά σύνδρομα μεγάλων κομματιών του ευρωπαϊκού πληθυσμού, στρέφοντας όλο το δημόσιο διάλογο σε προνομιακά πεδία για το φασιστικό λόγο, όπως η ασφάλεια και ο κίνδυνος που διατρέχουν οι δυτικές αξίες.

Πόσο εύκολο είναι να περάσει ένας πρόσφυγας στην Ευρώπη;
     Η Ευρώπη – Φρούριο είναι θωρακισμένη στρατιωτικά, νομικά και διοικητικά. Οι συνεχείς επαναπροωθήσεις των πλοιαρίων των προσφύγων, οι οποίοι μόνο όταν βρίσκονται στη θάλασσα περισυλλέγονται σαν ναυαγοί είναι μόνο η πρώτη γραμμή άμυνας. Οι περιπολίες της Frontex και οι φράχτες που υψώνονται πλέον ανάμεσα σε διάφορες χώρες, η αυξανόμενη συμμετοχή του στρατού στη διαχείριση των πληθών των προσφύγων και το ειδικό νομικό καθεστώς που υιοθετούν πλέον χώρες σαν την Ουγγαρία με το οποίο «εγκλήματα» που έχουν σχέση με την παράνομη είσοδο στη χώρα αντιμετωπίζονται με πολυετή φυλάκιση, είναι η απάντηση της Ε.Ε στη προσφυγική κρίση.

http://apatris.info/i-isigisi-tis-osfygiki-krisi/

Η ευρωπαϊκή κρίση σε infomovie

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ 


 Κάποτε ,ο Μπόρχες ονειρευόταν τον παράδεισο με τη μορφή μιας βιβλιοθήκης. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και τα παιδιά έχασαν την αθωότητά τους και μαζί τη λαχτάρα για τη γνώση και τα βιβλία.

 Με στόχο, λοιπόν, να αγαπήσουμε ξανά τα βιβλία και να νιώσουμε τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας ως τον πιο ζεστό και τον πιο φιλόξενο χώρο του σχολείου, εγκαινιάζουμε την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016, στις 11.00 π.μ. τη σχολική βιβλιοθήκη του 2ου Γενικού Λυκείου Ελευθερίου-Κορδελιού και σας προσκαλούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.

 Στα πλαίσια της εκδήλωσης, θα ξεναγηθούμε στο χώρο της βιβλιοθήκης, όπου θα μπορέσουμε να «αναπνεύσουμε» για λίγο στις σελίδες των βιβλίων και να γαληνέψουμε σ’ έναν χώρο φτιαγμένο με μεράκι και αγάπη.

 Μετά θα ακολουθήσει στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας, εκδήλωση προς τιμήν της συγγραφέως, Σοφίας Νικολαΐδου, όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες θα διαβάσουν αποσπάσματα των βιβλίων της και θα συζητήσουν μαζί της για τα μεγάλα και μικρά ερωτήματα αυτής της ζωής, κάτω από τους ήχους μουσικών του κόσμου.

 Σε μια εποχή, χωρίς φως και σε μια σχολική πραγματικότητα, χωρίς όνειρα, προσδοκούμε στις 19 Φεβρουαρίου να εγκαινιάσουμε μια καινούργια σελίδα στην καρδιά μαθητών, καθηγητών και γονέων, όπου η βιβλιοθήκη θα είναι ο δικός μας παράδεισος και τα βιβλία θα είναι το εισιτήριό μας στο μεγάλο ταξίδι για τη γνώση και την ελευθερία.