Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Λατινικά Θεωρητικής κατεύθυνσης (28--05-2010)

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 
Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΜΑÏΟΥ 2010
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΛΑΤΙΝΙΚΑ 

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)



Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα παρακάτω αποσπάσματα:


Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium moverat; fuerat Paetus in partibus eius et, occiso Scriboniano, Romam trahebatur.Erat ascensurus navem; Arria milites orabat, ut simul imponeretur.
Non impetravit: conduxit piscatoriam naviculam ingentemque navem secuta est.
……………………………………………………………………………………………………………………………
Eo consilio aliquando repente intervenit oppressitque ornatrices. Etsi super vestem earum deprehendit canos, tamen Augustus dissimulavit eos vidisse et aliis sermonibus tempus extraxit, donec
induxit mentionem aetatis. Tum interrogavit filiam, utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva. Cum illa respondisset «ego, pater, cana esse malo», mendacium illi pater obiecit: «Non dubito quin calva esse nolis. Quid ergo non times ne istae te calvam faciant?»
Μονάδες 40 

Παρατηρήσεις

Β1. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
partibus : τη γενική πληθυντικού
milites : την κλητική ενικού
ingentem : την ονομαστική πληθυντικού του ουδετέρου γένους στον συγκριτικό βαθμό
ornatrices : την ονομαστική ενικού
vestem : την αφαιρετική ενικού
aliis : τη γενική ενικού στο ίδιο γένος
sermonibus : την ονομαστική ενικού
tempus : την αιτιατική πληθυντικού
mentionem : τη δοτική ενικού
filiam : τη γενική ενικού
annos : την αφαιρετική ενικού
mendacium : τη γενική πληθυντικού
quid : την ονομαστική ενικού του θηλυκού γένους
istae : την αιτιατική ενικού του ουδετέρου γένους
te : τη γενική πληθυντικού στο τρίτο πρόσωπο.
Μονάδες 15


Β2. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται για καθένα από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους:

moverat : την αφαιρετική του σουπίνου
fuerat : το τρίτο ενικό πρόσωπο του παρατατικού στην υποτακτική
occiso : το δεύτερο ενικό πρόσωπο του παρακειμένου της οριστικής στην ενεργητική φωνή
orabat : το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο του ενεστώτα της υποτακτικής στην ίδια φωνή
imponeretur : το απαρέμφατο του ενεστώτα στην ίδια φωνή
conduxit : το δεύτερο ενικό πρόσωπο του ενεστώτα της προστακτικής στην ίδια φωνή
secuta est : τη γενική του γερουνδίου
intervenit : το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο του ενεστώτα της οριστικής.
oppressit : το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο του μέλλοντα της προστακτικής στην ίδια φωνή
deprehendit : το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο του υπερσυντελίκου της υποτακτικής στην ίδια φωνή
extraxit : το πρώτο ενικό πρόσωπο του μέλλοντα της οριστικής στην παθητική φωνή
mallet : το ίδιο πρόσωπο στον ενεστώτα στην ίδια έγκλιση
respondisset : το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο του μέλλοντα της οριστικής στην ίδια φωνή
obiecit : το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο του παρατατικού της υποτακτικής στην παθητική φωνή
faciant : το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο του παρακειμένου της υποτακτικής στην ίδια φωνή.
Μονάδες 15 

Γ1α. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω λέξεων:
Romam, piscatoriam, aliquando, earum, vidisse, tempus, calvam.
(Μονάδες 7)

Γ1β. «ne istae te calvam faciant»: να αναγνωρίσετε το είδος της πρότασης (μονάδα1) και τη συντακτική της λειτουργία (μονάδα1) και να αιτιολογήσετε τον τρόπο εισαγωγής της (μονάδες 2), την έγκλιση (μονάδα 1) και τον χρόνο εκφοράς της (μονάδες 3).
(Μονάδες 8)

Μονάδες 15


Γ2α. «Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium moverat»: να μετατρέψετε την ενεργητική σύνταξη σε παθητική.
(Μονάδες 3)

Γ2β. «occiso Scriboniano»: να μετατρέψετε τη μετοχή στην αντίστοιχη δευτερεύουσα πρόταση, η οποία να εισάγεται με τον ιστορικό-διηγηματικό σύνδεσμο cum.
(Μονάδες 4)

Γ2γ. «ego, pater, cana esse malo»: να μετατρέψετε τον ευθύ λόγο σε πλάγιο με εξάρτηση από τη φράση «Iulia respondit».
(Μονάδες 8)

Μονάδες 15


ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

1. Στο τετράδιο να γράψετε μόνον τα προκαταρκτικά (ημερομηνία, εξεταζόμενο μάθημα, κατεύθυνση). Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων, αμέσως μόλις σας διανεμηθούν. Καμιά άλλη σημείωση δεν επιτρέπεται να γράψετε.
Κατά την αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα.
4. Να γράψετε τις απαντήσεις σας μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό διαρκείας και μόνον ανεξίτηλης μελάνης.
5. Κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
6. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
7. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.

KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Αρχαία Ελληνικά Θεωρητικής κατεύθυνσης (26-05-2010)


ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑ Ï ΟΥ 2010
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ :
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ∆ΩΝ : ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)



Διδαγμένο κείμενο
Ἀριστοτέλους Ἠθικά Νικομάχεια Β 6, 12-16

Ἡ δ ’ ἀρετὴ περὶ πάθη καὶ πράξεις ἐστίν , ἐν οἷς ἡ μὲν ὑπερβολὴ ἁμαρτάνεται καὶ ψέγεται καὶ ἡ ἔλλειψις , τὸ δὲ μέσον ἐπαινεῖται καὶ κατορθοῦται · ταῦτα δ ’ ἄμφω τῆς
ἀρετῆς . Μεσότης τις ἄρα ἐστὶν ἡ ἀρετή , στοχαστική γε οὖσα τοῦ μέσου .
Ἔτι τὸ μὲν ἁμαρτάνειν πολλαχῶς ἔστιν (τὸ γὰρ κακὸν τοῦ ἀπείρου , ὡς οἱ Πυθαγόρειοι εἴκαζον, τὸ δ ’ ἀγαθὸν τοῦ πεπερασμένου ), τὸ δὲ κατορθοῦν μοναχῶς (διὸ καὶ τὸ μὲν ῥᾴδιον τὸ δὲ χαλεπὸν , ῥᾴδιον μὲν τὸ ἀποτυχεῖν τοῦ σκοποῦ , χαλεπὸν δὲ τὸ ἐπιτυχεῖν )· καὶ διὰ ταῦτ ’ οὖν τῆς μὲν κακίας ἡ ὑπερβολὴ καὶ ἡ ἔλλειψις , τῆς δ ’ ἀρετῆς ἡ μεσότης · ἐσθλοὶ μὲν γὰρ ἁπλῶς , παντοδαπῶς δὲ κακοί .
Ἔστιν ἄρα ἡ ἀρετὴ ἕξις προαιρετική , ἐν μεσότητι οὖσα τῇ πρὸς ἡμᾶς , ὡρισμένῃ λόγῳ καὶ ᾧ ἂν ὁ φρόνιμος ὁρίσειεν . Μεσότης δὲ δύο κακιῶν , τῆς μὲν καθ ’ ὑπερβολὴν τῆς δὲ κατ ’
ἔλλειψιν · καὶ ἔτι τῷ τὰς μὲν ἐλλείπειν τὰς δ ’ ὑπερβάλλειν τοῦ δέοντος ἔν τε τοῖς πάθεσι καὶ ἐν ταῖς πράξεσι , τὴν δ ’ ἀρετὴν τὸ μέσον καὶ εὑρίσκειν καὶ αἱρεῖσθαι .

Α 1. Από το κείμενο που σας δίνεται να γράψετε στο
τετράδιό σας τη μετάφραση του αποσπάσματος : «Ἡ δ ’
ἀρετὴ ... παντοδαπῶς δὲ κακοὶ .»
Μονάδες 10

Β 1. Να εξηγήσετε πώς ο Αριστοτέλης, αξιοποιώντας την
άποψη των Πυθαγορείων και τον άγνωστης προέλευσης
στίχο , που βρίσκονται στο κείμενο που σας δίνεται , καταλήγει στο συμπέρασμα «καὶ διὰ ταῦτ ’ οὖν  τῆς μὲν κακίας ἡ ὑπερβολὴ καὶ ἡ ἔλλειψις , τῆς δ ’ ἀρετῆς ἡ μεσότης ·».
Μονάδες 15

Β 2. Να προσδιορίσετε και να σχολιάσετε νοηματικά τα χαρακτηριστικά της αρετής , όπως προκύπτουν από το απόσπασμα του κειμένου «Ἔστιν ἄρα ... ὁ φρόνιμος ὁρίσειεν ».
Μονάδες 15

Β 3. Ποιες απόψεις εξέφρασε ο Αριστοτέλης για την πόλη της Αθήνας και τους Αθηναίους , σύμφωνα με την παράδοση , λίγο πριν εγκαταλείψει την Αθήνα ;
Μονάδες 10

Β 4. Να βρείτε στο κείμενο που σας δίνεται μία ομόρριζη λέξη για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
σχέση , ανόρθωση , καθαίρεση , απάθεια , υπόλοιπο , διαβλητός , εικαστικός , ουσία , πρακτική , ραστώνη .
Μονάδες 10

 Αδίδακτο κείμενο
Ξενοφῶντος Ἀπομνημονεύματα Βιβλίο ∆, κεφ . VIII, § 8-9
Εἰ δὲ βιώσομαι πλείω χρόνον , ἴσως ἀναγκαῖον ἔσται τὰ
τοῦ γήρως ἐπιτελεῖσθαι καὶ ὁρᾶν τε καὶ ἀκούειν ἧττον καὶ
διανοεῖσθαι χεῖρον καὶ δυσμαθέστερον ἀποβαίνειν καὶ
ἐπιλησμονέστερον , καὶ ὧν πρότερον βελτίων ἦν , τούτων
χείρω γίγνεσθαι · ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε μὴ αἰσθανομένῳ μὲν
ἀβίωτος ἂν εἴη ὁ βίος , αἰσθανόμενον δὲ πῶς οὐκ ἀνάγκη
χεῖρόν τε καὶ ἀηδέστερον ζῆν ; Ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀδίκως ἀποθανοῦμαι , τοῖς μὲν ἀδίκως ἐμὲ ἀποκτείνασιν αἰσχρὸν ἂν
εἴη τοῦτο · εἰ γὰρ τὸ ἀδικεῖν αἰσχρόν ἐστι , πῶς οὐκ αἰσχρὸν καὶ τὸ ἀδίκως ὁτιοῦν ποιεῖν ;
-----------
τὰ τοῦ γήρως ἐπιτελοῦμαι = υφίσταμαι τα βάρη του γήρατος


Γ 1. Να γράψετε στο τετράδιό σας τη μετάφραση του κειμένου .
Μονάδες 20

Γ 2. Να γράψετε τους ζητούμενους τύπους για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου :

πλείω : τη δοτική του πληθυντικού του
αρσενικού γένους στον θετικό βαθμό .

γήρως : τη δοτική του ενικού .

δυσμαθέστερον : την αιτιατική του ενικού του θηλυκού γένους στον θετικό βαθμό .

ταῦτα : την αιτιατική του πληθυντικού στο
αρσενικό γένος .

ἐμὲ : τη γενική πληθυντικού δευτέρου
προσώπου .

ὁρᾶν : : το τρίτο ενικό πρόσωπο παρατατικού
στην ίδια φωνή .

ἀποβαίνειν : το δεύτερο ενικό πρόσωπο προστακτικής αορίστου δευτέρου στην ίδια φωνή .

γίγνεσθαι : το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο ευκτικής αορίστου δευτέρου .

αἰσθανόμενον : το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο οριστικής παρακειμένου
στην ίδια φωνή .

ἀδικεῖν : το απαρέμφατο αορίστου στην ίδια φωνή .
Μονάδες 10

Γ 3 α . Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των παρακάτω
λέξεων :
ἐπιτελεῖσθαι , πρότερον , τούτων , ἀβίωτος , ἐμὲ , ὁτιοῦν .
(Μονάδες 6)

Γ 3 β . «ἀλλὰ μὴν ταῦτά γε μὴ αἰσθανομένῳ μὲν ἀβίωτος ἂν
εἴη ὁ βίος »: να αναγνωρίσετε τον λανθάνοντα τον υποθετικό λόγο και να τον αναλύσετε .
(Μονάδες 4)

 Μονάδες 10


ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
1. Στο τετράδιο να γράψετε μόνον τα προκαταρκτικά
(ημερομηνία , εξεταζόμενο μάθημα , κατεύθυνση ). Να μην
αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο .
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των
φωτοαντιγράφων αμέσως μόλις σας παραδοθούν . ∆εν
επιτρέπεται να γράψετε καμιά άλλη σημείωση . Κατά την
αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και
τα φωτοαντίγραφα .
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα .

4. Να γράψετε τις απαντήσεις σας μόνο με μπλε ή μόνο με
μαύρο στυλό διαρκείας και μόνον ανεξίτηλης μελάνης .
5. Κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι
αποδεκτή .
6. ∆ιάρκεια εξέτασης : τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των
φωτοαντιγράφων .
7. Χρόνος δυνατής αποχώρησης : 10.00 π .μ .

K ΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Η ζωή στο βαθμολογικό κέντρο…

      Είμαι καθηγήτρια κι αυτές τις μέρες βαθμολογώ γραπτά των μαθητών που έλαβαν μέρος στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνω , αν και πέρισυ απείχα συνειδητά.
      Περνώ πολλές ώρες εκεί μέσα και νιώθω σα φυλακισμένη. Τρώω πολύ- ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος-πίνω πολλούς καφέδες και νυστάζω πολύ. Ευτυχώς, που δεν καπνίζω, αλλά βλέπω τους άλλους που καπνίζουν διαρκώς-παραδόξως εκτός κτιρίου. Και μια και το’ φερε η κουβέντα στο κάπνισμα,οι πάντες καπνίζουν παντού. Να υποθέσω ότι και αυτός ο νόμος έμεινε μόνο στις εξαγγελίες μέσω τηλεόρασης; Προφανώς.       Ας ξαναγυρίσουμε στο βαθμολογικό. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω στο βαθμολογικό είναι ο θόρυβος. Είναι φυσικό ότι η συμβίωση με 10 περίπου άτομα με διαφορετικές συνήθειες ,στον ίδιο χώρο, για τόσες ώρες είναι εξ ορισμού δύσκολη. Όταν όμως πρόκειται για γραπτά παιδιών που έχουν ξενυχτήσει, για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εξετάσεων, νομίζω ότι χρειάζεται να υπερβούμε εαυτούς, γιατί δικαιούνται-τουλάχιστον- την αμέριστη προσοχή μας και την αυτοσυγκέντρωσή μας. Κι επειδή στο σημείο αυτό κάποιοι θα επαναστατήσουν, φέρνοντας ως επιχείρημα ότι στα μαθητικά τους χρόνια διάβαζαν με ραδιόφωνο, εγώ τους υποβάλλω την εξής ερώτηση: θα ήθελαν το γραπτό του δικού τους παιδιού να το διόρθωναν άνθρωποι που δε βάζουν γλώσσα μέσα και θεωρούν το βαθμολογικό ως χώρο δημοσίων σχέσεων και την όλη διαδικασία σαν πανηγύρι; Εγώ, όχι.
       Επειδή όμως σ’ αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι, είτε μαύρο, είτε άσπρο, θα έλεγα ψέματα-πρωτίστως στον εαυτό μου-αν υποστήριζα ότι η ζωή μου στο βαθμολογικό είναι μόνο σκλαβιά ή ευθύνη. Το πρώτο θετικό στη ζωή μου εκεί είναι ότι δε νιώθω μόνη. Βρήκα ξανά συναδέλφους, για να μιλήσω για παιδιά και για τη δουλειά μας, ενώ στο σχολείο μου-εδώ και καιρό- ακούω μόνο βογκητά για τη μείωση των μισθών μας και συζητήσεις για την επικαιρότητα.  Επίσης μπορώ να πω ότι στο βαθμολογικό εισέπραξα μάλιστα αποδοχή κι από συναδέλφους, με τους οποίους συμβιώνω καθημερινά στο ίδιο σχολείο και επί ένα χρόνο δε μ’ έβλεπαν καν! Σίγουρα στο βαθμολογικό, κόσμος πάει κι έρχεται κι η αλλαγή χώρου και παραστάσεων πάντα ωφελεί!! Ωστόσο νιώθω ότι, βγαίνοντας από την τάξη, εγκαταλείπουμε και το ρόλο που φοράμε τις καθημερινές, για να επιβιώσουμε. Αυτό ισχύει φυσικά και για μένα.

       Τώρα ας έρθουμε στα δύσκολα.Ο πρώτος λόγος που βαθμολογώ είναι ότι επικοινωνώ αντικειμενικά με τη σημερινή γενιά. Βγάζω δηλαδή ουσιαστικά συμπεράσματα για το πώς σκέφτονται οι νέοι γενικά και ειδικότερα συμπεράσματα για το συγκεκριμένο μάθημα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει στο σχολείο με τους μαθητές μου.Εκεί είμαι εγκλωβισμένη συναισθηματικά στη σχέση μου μαζί τους και η ανάγκη μου να τους προσφέρω όσα εγώ θεωρώ σημαντικά επηρεάζει την κρίση μου για το ποιοι είναι και ποιες είναι οι ανάγκες τους.  
        Διορθώνοντας λοιπόν γραπτά της Έκθεσης, συνειδητοποίησα δύο πράγματα: δεν μπόρεσαν να καταλάβουν το θέμα. Στα γραπτά τους είναι εμφανής η σύγχυση ,που προφανώς υπάρχει και στο μυαλό τους.
      Έγραψαν γενικά για την παιδεία. Διάβασα ωραιότατες εκθέσεις, που προφανώς οι μαθητές αποστήθισαν από το φροντιστήριο, με θέμα γενικά «ο ρόλος της παιδείας». Δυστυχώς ήταν εκτός θέματος.Και τα δύο φαινόμενα πιστοποιούν την έλλειψη κριτικής ικανότητας, που δυστυχώς δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των μαθητών στη χώρα μας.
         Δε θα μείνω στο συγκεκριμένο θέμα-τις αντιρρήσεις μου γι’ αυτό έχω καταγράψει στο άλλο μου ιστολόγιο, filosofiatheoritikis.blogspot.com ούτε στην απουσία εμπειριών, που χαρακτηρίζει ειδικά τη σημερινή γενιά.Θα μιλήσω για τη σύγχυση που προκαλείται στο παιδικό μυαλό και όχι μόνο , όταν ο ενήλικας δεν παίρνει ευθύνη για το σωστό και το λάθος και δεν προσπαθεί και με το λόγο του, αλλά και με τις πράξεις του να διορθώσει, πρωτίστως το λάθος του.«Δεν πειράζει το ένα, δεν πειράζει το άλλο...»Τι είναι σωστό και τι λάθος;
      Για να μπορέσει να αυτενεργήσει το παιδικό μυαλό, χρειάζεται να διδαχθεί με σταθερότητα το σωστό και το λάθος από τον ενήλικα. Τότε μόνο θα μπορέσει να διαφωνήσει μαζί του και θα διαμορφώσει τη δική του σκέψη, θα πάρει δηλαδή πρωτοβουλίες. Εγώ μεγάλωσα σε μια εποχή που ο ενήλικας είχε το αλάθητο του Πάπα. Το αποτέλεσμα ήταν να διαμορφώσουμε δική μας άποψη ως γενιά, αλλά να φοβόμαστε να την εκφράσουμε. Δε λέω ότι κι αυτό είναι καλό. Αλλά αυτό των μαθητών μου που με κοιτάνε μ’ ένα απλανές βλέμμα και θέλουν να παντρευτούν από τα 18; Ανατρέφουμε μια γενιά πολύ φοβισμένη κι άκρως συντηρητική!

      Το δεύτερο πράγμα που μ’ ενόχλησε σε σχέση με τη διόρθωση των γραπτών ήταν το σύνθημα «βάλτε βαθμούς», που πλανιόταν στον αέρα. Βάλτε βαθμούς στους ελέγχους, δικαιολογήστε απουσίες, περάστε τα παιδιά, μην τιμωρείτε τα παιδιά, καλοπιάστε τα παιδιά, μη λέτε όχι στα παιδιά… Δε θυμίζουν όλα αυτά σύνθημα της πολιτικής; Για όσους το θυμόμαστε, δε θυμίζουν το «Τσοβόλα, δώσ'τα όλα»;
     Κάποτε μου είχε μια μαθήτριά μου ότι την έλλειψη ορίων την αντιλαμβάνεται ως αδιαφορία κι όχι ως αγάπη. Συμφωνώ μαζί της. Για μας το κάνουμε.Μια συναδέλφισσα μου είπε ότι δε λέει όχι, γιατί χρειάζεται ενέργεια να συγκρουστείς με το παιδί. Εγώ θα πρόσθετα ότι δεν αντέχουμε να χάσουμε την αγάπη του παιδιού αν πούμε όχι. Ουσιαστικά φοβόμαστε να γίνουμε ενήλικες και να δείξουμε στο παιδί πού κάνει λάθος και πώς αξίζει να ζει.      Στο μεταξύ ας ανεβάσουμε τους βαθμούς στα γραπτά κι ας υποκριθούμε ότι είμαστε άξιοι να διδάξουμε τα παιδιά με το παράδειγμά μας! Έτσι και τη συνείδησή μας θα αποκοιμίσουμε ότι είμαστε καλοί άνθρωποι και την πολιτεία θα εξυπηρετήσουμε που μαζί με τον αριθμό των απουσιών σχεδιάζει ν’ αυξήσει και τον αριθμό των παιδιών σε κάθε τάξη! Σοφία Κανιάκα

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Ιστορία Θεωρητικής Κατεύθυνσης (21-5-2010)


ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2010
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5)


 

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ

Α1

Να γράψετε στο τετράδιό σας τους αριθμούς της Στήλης Ι και δίπλα σε κάθε αριθμό ένα από τα γράμματα της Στήλης ΙΙ, ώστε να προκύπτει η σωστή αντιστοίχιση. Στη Στήλη Ι περισσεύουν τρία ονόματα.



Στήλη Ι                                                                              Στήλη ΙΙ
1. Χαρίλαος Τρικούπης                                       α. Διοίκηση Τραπεζούντας (1916-1918)
2. Μητροπολίτης Χρύσανθος                               β. Χάρτης της Δημοκρατίας του Πόντου
3. Σεβαστός Κυμινήτης                                       γ. Αρχή της δεδηλωμένης
4. Γεώργιος Θεοτόκης                                        δ. Ίδρυση της Πολιτοφυλακής της Κρήτης
5. Αλέξανδρος Κουμουνδούρος                           ε. Αιτήματα της «Νέας Γενιάς»
6. Ιωάννης Σφακιανάκης
7. Κ. Κωνσταντινίδης
8. Αλέξανδρος Ζαΐμης


Μονάδες 10

Α2
Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων όρων:

α. Εθνικόν Κομιτάτον

β. Ομάδα των Ιαπώνων

γ. Φροντιστήριο της Τραπεζούντας

Μονάδες 15


Β1
Ποιοι συνασπίστηκαν γύρω από τον Βενιζέλο στην αντιπαράθεσή του με τον πρίγκιπα Γεώργιο (μονάδες 5) και ποια ήταν η αντίδρασή τους στην προκήρυξη των εκλογών στο τέλος του 1904; (μονάδες 5)

Μονάδες 10

Β2
Ποιες συνταγματικές τροποποιήσεις ψήφισε η Ελληνική Βουλή το 1911 (μονάδες 8) και ποιους νόμους η κυβέρνηση Βενιζέλου στο ίδιο χρονικό διάστημα; (μονάδες 7)

Μονάδες 15

ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ

Γ1
Αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από το παράθεμα που σας δίνεται, να αναφερθείτε στην αποζημίωση των Ελλήνων ανταλλάξιμων για τις περιουσίες που εγκατέλειψαν και στις διαδικασίες προσδιορισμού αυτής.

Μονάδες 25


Η αποζημίωση των ανταλλάξιμων
Τα περιουσιακά στοιχεία που εθεωρείτο ότι επιδέχονταν αποζημίωση ήταν: α) τα ακίνητα κάθε είδους, αστικά και αγροτικά, β) τα κινητά αγαθά που δεν πουλήθηκαν επί τόπου ούτε μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και γ) οι καλλιεργημένοι αγροί μαζί με τα προϊόντα τους, συμπεριλαμβανομένων και των εσόδων τα οποία έχασε ο ανταλλάξιμος. Ένας σημαντικός αριθμός προσφύγων βρέθηκαν εκπρόθεσμοι, είτε γιατί ήλθαν στην Ελλάδα μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής (αιχμάλωτοι, πρόσφυγες από τη Ρωσία, Κωνσταντινουπολίτες) είτε γιατί δεν μπορούσαν να υποβάλουν δήλωση λόγω ασθένειας, φυλάκισης ή ανηλικιότητας (περίπτωση ορφανών).Η προκαταβολή θα δινόταν σε εκείνους που δεν είχαν μέχρι τότε αποκατασταθεί, με τη διευκρίνιση ότι η απλή υποτυπώδης στέγαση στους οικισμούς της ΕΑΠ (Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων) ή του ελληνικού κράτους δεν θα εθεωρείτο ως αποκατάσταση.
Προκειμένου να επιταχυνθεί η διαδικασία της αποζημίωσης, χωρίς να επιβαρυνθεί πολύ ο κρατικός προϋπολογισμός, αποφασίστηκε η έκδοση ομολογιών με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. [...] Το 20% της προσωρινής αποζημίωσης δόθηκε σε μετρητά και το υπόλοιπο σε ομολογίες. Παρά την πρόσκαιρη ανακούφιση, η προσωρινή αυτή λύση δεν έκλεισε το ζήτημα. Οι προσφυγικές οργανώσεις αξίωναν την πλήρη αποζημίωση όπως εξάλλου προέβλεπε η σύμβαση της Λωζάνης, με αποτέλεσμα το θέμα να λάβει διαστάσεις και να γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης.
Για την οριστική εκτίμηση των εγκαταλειφθεισών περιουσιών συστάθηκαν 1.114 Πρωτοβάθμιες Επιτροπές Εκτίμησης, μία ή περισσότερες για καθεμία από τις 934 χριστιανικές κοινότητες της Τουρκίας. Τα ποικίλα προβλήματα που ανέκυψαν επέβαλαν αρχικά τη δημιουργία 52 Δευτεροβάθμιων Επιτροπών, 31 στην Αθήνα και 21 στην επαρχία, και στη συνέχεια, το Μάιο του 1927, 20 Δευτεροβάθμιων Επιτροπών (Εφετεία της Ανταλλαγής), 8 στην Αθήνα και 12 στην επαρχία.
Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000, 7ος Τόμος: Ο Μεσοπόλεμος (1922-1940), Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 2003, σσ. 84-85.

Δ1
Αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από το παράθεμα που σας δίνεται, να αναφερθείτε στους σκοπούς (μονάδες 5), την οργάνωση (μονάδες 5) και το έργο (μονάδες 15) της Τράπεζας της Ελλάδος μέχρι τις αρχές του 1932.

Μονάδες 25



Κείμενο
Το καταστατικό της Τράπεζας της Ελλάδος κατοχύρωνε την ανεξαρτησία της από την πολιτική εξουσία με διατάξεις που ήταν από τις πιο προωθημένες της εποχής.[...]
Η κύρια αποστολή που ανατέθηκε στη νέα τράπεζα ήταν να εγγυάται τη μετατρεψιμότητα του νομίσματος. Για να την εκπληρώσει η τράπεζα διέθετε το αποκλειστικό προνόμιο έκδοσης τραπεζογραμματίων και δικαιούνταν, σύμφωνα με το καταστατικό της, να ελέγχει τη νομισματική κυκλοφορία και την πίστη. Το καταστατικό προέβλεπε ότι το εκδοτικό προνόμιο μπορούσε να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή, αν η τράπεζα αποτύγχανε να εξασφαλίσει τη σταθερότητα της αξίας των τραπεζογραμματίων της σε χρυσό. [...]
[...] Το καταστατικό όριζε το ελάχιστο του καλύμματος των κυκλοφορούντων τραπεζογραμματίων στο 40%. Το κάλυμμα περιλάμβανε χρυσό και ξένο συνάλλαγμα ελεύθερα μετατρέψιμο σε χρυσό. [...]
Η διοίκηση της τράπεζας ανετίθετο στο διοικητικό συμβούλιο. Αυτό αποτελείτο από τον διοικητή, τον υποδιοικητή και εννέα μέλη. Τουλάχιστον τρία από τα μέλη του εκπροσωπούσαν τον εμπορικό και βιομηχανικό κόσμο και άλλα τρία τον αγροτικό κόσμο της χώρας. […]
Η κυβέρνηση διατηρούσε επίσης το δικαίωμα να διορίζει έναν επίτροπο στην τράπεζα. Πρώτοι διοικητής και υποδιοικητής διορίσθηκαν οι Αλέξανδρος Διομήδης και Εμμανουήλ Τσουδερός αντιστοίχως, οι οποίοι κατείχαν ως τότε αυτές τις θέσεις στην Εθνική Τράπεζα. […]
Το Πρωτόκολλο της Γενεύης ρητώς προόριζε τη νέα τράπεζα να λειτουργήσει ως τραπεζίτης της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να συγκεντρώσει στην Τράπεζα της Ελλάδος όλες τις εισπράξεις και τις πληρωμές του κράτους και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
Χρ. Χατζηϊωσήφ (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, Τόμος Β΄, Μέρος 1ο: Ο Μεσοπόλεμος, 1922-1940, Αθήνα: Βιβλιόραμα, 2002, σσ. 262-263.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
1. Στο τετράδιο να γράψετε μόνον τα προκαταρκτικά (ημερομηνία, εξεταζόμενο μάθημα, κατεύθυνση). Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Δεν επιτρέπεται να γράψετε καμιά άλλη σημείωση. Κατά την αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα.
4. Να γράψετε τις απαντήσεις σας μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό διαρκείας και μόνον ανεξίτηλης μελάνης.
5. Κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
6. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
7. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.

KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Λογοτεχνία Θεωρητικής Κατεύθυνσης (19-5-2010)



ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2010
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΕΠΤΑ (7)

ΚΕΙΜΕΝΟ
Γιώργου Ιωάννου
Στοῦ Κεμάλ τό Σπίτι


Δέν ξαναφάνηκε ἡ μαυροφορεμένη ἐκείνη γυναίκα, πού ἐρχόταν στό κατώφλι μας κάθε χρονιά, τήν ἐποχή πού γίνονται τά μοῦρα, ζητώντας μέ εὐγένεια νά τῆς δώσουμε λίγο νερό ἀπ’ τό πηγάδι τῆς αὐλῆς. Ἔμοιαζε πολύ κουρασμένη, διατηροῦσε ὅμως πάνω της ἴχνη μιᾶς μεγάλης ἀρχοντικῆς ὀμορφιᾶς. Καί μόνο ὁ τρόπος πού ἔπιανε τό ποτήρι, ἔφτανε γιά νά σχηματίσει κανείς τήν ἐντύπωση πώς ἡ γυναίκα αὐτή στά σίγουρα ἦταν μιά ἀρχόντισσα. Δίνοντάς μας πίσω τό ποτήρι, ποτέ δέν παρέλειπε νά μᾶς πεῖ στά τούρκικα τήν καθιερωμένη εὐχή, πού μπορεῖ νά μήν καταλαβαίναμε ἀκριβώς τά λόγια της, πιάναμε ὅμως καλά τό νόημά της: «Ὁ Θεός νά σᾶς ἀνταποδώσει τό μεγάλο καλό». Ποιό μεγάλο καλό; Ἰδέα δέν εἴχαμε.
Καθόταν ἥσυχα γιά ὥρα πολλή στό κατώφλι τῆς αὐλῆς, κι ἀντί νά κοιτάζει κατά τό δρόμο ἤ τουλάχιστο κατά τό πλαϊνό σπίτι τοῦ Κεμάλ1, αὐτή στραμμένη ἔριχνε κλεφτές ματιές πρός τό δικό μας σπίτι, παραμιλώντας σιγανά. Πότε πότε ἔκλεινε τά μάτια καί τό πρόσωπό της γινόταν μακρινό, καθώς συλλάβιζε ὀνόματα παράξενα. Ἐμεῖς, πάντως, δέν παραλείπαμε νά τῆς δίνουμε μοῦρα ἀπ’ τήν ντουτιά2, ὅπως ἄλλωστε δίναμε σ’ ὅλη τή γειτονιά καί σ’ ὅποιον περαστικό
----------
1. τό πλαϊνό σπίτι τοῦ Κεμάλ· πρόκειται για το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, όπου σήμερα στεγάζεται το τουρκικό προξενείο.
2. ντουτιά· η συκομουριά

μᾶς ζητοῦσε. Ἡ ξένη τά ἔτρωγε σιγανά, ἀλλά μέ ζωηρή εὐχαρίστηση. Δέ μᾶς φαινόταν παράξενο πού τῆς ἄρεζαν τά μοῦρα μας τόσο πολύ. Τό δέντρο μας δέν ἦταν ἀπό τίς συνηθισμένες μουριές, ἀπ’ αὐτές πού κάνουν ἐκεῖνα τά ἄνοστα νερουλιάρικα μοῦρα. Τό δικό μας ἔκαμνε κάτι μεγάλα, ξινά σά βύσσινα, καί πολύ κόκκινα στό χρώμα. Ἦταν δέντρο παλιό καί τεράστιο, τά κλαδιά του ξεπερνοῦσαν τό δίπατο σπίτι μας. Μοναχά ἕνα κακό εἶχε· τά φύλλα του ἦταν σκληρά καί οἱ μεταξοσκώληκές μου δέν μπορούσαν νά τά φᾶνε. Ἦταν, πάντως, δέντρο φημισμένο σ’ ὅλο τό Ἰσλαχανέ3 κι ἀκόμα πιό πέρα.
Τήν πρώτη φορά πού εἶχε καθίσει ἡ ἄγνωστη γυναίκα στό κατώφλι μας, δέ σκεφτήκαμε νά τῆς προσφέρουμε μοῦρα, ὅμως σέ λίγο μᾶς ζήτησε ἡ ἴδια λέγοντας πώς ἤθελε νά φυτέψει τό σπόρο τους στόν μπαχτσέ4 της. Ἔφαγε μερικά καί τά ὑπόλοιπα τά ἔβαλε σ’ ἕνα χαρτί καί ἔφυγε καταχαρούμενη.
Τή δεύτερη φορά θά ἦταν κατά τό τριάντα ὀχτώ, δυό χρόνια, πάντως, μετά τήν πρώτη, δέν ἔβαλε μοῦρα στό χαρτί. Κάθισε καί τά ἔφαγε ἕνα ἕνα στό κατώφλι. Φαίνεται πώς ὁ σπόρος ἀπ’ τά προηγούμενα εἶχε ἀποδώσει, ἀλλά γιά νά δώσει καί μοῦρα ἔπρεπε, βέβαια, νά περάσουν χρόνια. Τό δέντρο αὐτό, ὅπως ὅλα τά δέντρα πού μεγαλώνουν σιγά, ζεῖ πολλά χρόνια καί ἀργεῖ νά καρπίσει.
Ἡ γυναίκα ξαναφάνηκε καί τόν ἑπόμενο χρόνο, λίγο πρίν ἀπ’ τόν πόλεμο. Ὅμως τή φορά αὐτή τῆς προσφέραμε νερό ἀπ’ τή βρύση. Ἀρνήθηκε νά πιεῖ τό νερό. Μόλις τό ἔφερε στό στόμα, μᾶς κοίταξε στά μάτια καί μᾶς ἔδωσε πίσω τό γεμάτο ποτήρι. Ἐπειδή τήν εἴδαμε πολύ ταραγμένη, θελήσαμε νά τῆς ἐξηγήσουμε. Ὁ σιχαμένος σπιτονοικοκύρης μας εἶχε διοχετεύσει τό βόθρο τοῦ σπιτιοῦ στό βαθύ πηγάδι. «Τώρα πού σᾶς ἔφερα τό νερό στίς κουζίνες σας, δέ σᾶς χρειάζεται τό πηγάδι», μᾶς εἶχε πεῖ. Ἡ γυναίκα βούρκωσε, δέ μᾶς ἔδωσε ὅμως καμιά ἐξήγηση γιά τήν τόση λύπη της. Γιά
----------
3. Ἰσλαχανέ· περιοχή της Θεσσαλονίκης (τουρκ. σωφρονιστήριο)
4. μπαχτσέ· περιβολάκι



νά τήν παρηγορήσουμε τῆς δώσαμε περισσότερα μοῦρα κι ἡ γιαγιά μου τῆς εἶπε κάτι πού τήν ἔκανε νά τιναχτεῖ: «Θά σοῦ
τά ἔβαζα σ’ ἕνα κουτί, ἀλλά δέ βαστᾶνε γιά μακριά». Καί πράγματι εἴχαμε ἀρχίσει κάτι νά ὑποπτευόμαστε. Τήν ἄλλη φορά εἴδαμε, πώς μόλις ἔφυγε ἀπό μᾶς, πῆγε δίπλα στοῦ Κεμάλ τό σπίτι, ὅπου τήν περίμενε μιά ὁμάδα ἀπό τούρκους προσκυνητές, πού κοντοστέκονταν στό πεζοδρόμιο. Ἐμεῖς ὥς τότε θαρρούσαμε πώς εἶναι καμιά τουρκομερίτισσα δικιά μας, ἀπ’ τίς πάμπολλες ἐκεῖνες, πού δέν ἤξεραν λέξη ἑλληνικά, μιά καί ἡ ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν εἶχε γίνει με βάση τή θρησκεία καί ὄχι τή γλώσσα. Ἡ ἀποκάλυψη αὐτή στήν ἀρχή μᾶς τάραξε. Δέ μᾶς ἔφτανε πού είχαμε δίπλα μας τοῦ Κεμάλ τό σπίτι, σά μιά διαρκῆ ὑπενθύμιση τῆς καταστροφῆς, θά εἴχαμε τώρα καί τούς τούρκους νά μπερδουκλώνονται πάλι στά πόδια μας; Καί τί ἀκριβῶς ἤθελε ἀπό μᾶς αὐτή ἡ γυναίκα; Πάνω σ’ αὐτό δέν ἀπαντήσαμε, κοιταχτήκαμε ὅμως βαθιά ὑποψιασμένοι. Καί τά ἑπόμενα λόγια μας ἔδειχναν πώς ἡ καρδιά μας ζεστάθηκε κάπως ἀπό συμπάθεια κι ἐλπίδα. Εἴχαμε κι ἐμεῖς ἀφήσει σπίτια κι ἀμπελοχώραφα ἐκεῖ κάτω.
Ἡ τουρκάλα ξαναφάνηκε λίγο μετά τόν πόλεμο. Ἐμεῖς καθόμασταν πιά σέ ἄλλο σπίτι, λίγο παραπάνω, ὅμως τήν εἴδαμε μιά μέρα νά κάθεται κατατσακισμένη στό κατώφλι τοῦ παλιοῦ σπιτιοῦ μας. Ὁ πρῶτος πού τήν εἶδε, ἦρθε μέσα καί φώναξε: «ἡ τουρκάλα!» Βγήκαμε στά παράθυρα καί τήν κοιτάζαμε μέ συγκίνηση. Παραλίγο νά τήν καλέσουμε ἀπάνω στό σπίτι ⎯τόσο μᾶς εἶχε μαλακώσει τήν καρδιά ἡ ἐπίμονη νοσταλγία της. Ὅμως αὐτή κοίταζε ἀκίνητη τήν κατάγυμνη αὐλή καί τό ἔρημο σπίτι. Μιά ἰταλιάνικη μπόμπα6 εἶχε σαρώσει τήν ντουτιά κι εἶχε ρημάξει τό καλοκαμωμένο ξυλόδετο σπίτι, χωρίς νά καταφέρει νά τό γκρεμίσει.
Δέν τήν ξανάδαμε ἀπό τότε. Ἦρθε – δέν ἦρθε, ἄγνωστο. Ἄλλωστε καί νά ’ρχότανε δέ θά ’βρισκε πιά τό κατώφλι μέ τό ἀφράτο μάρμαρο γιά νά ξαποστάσει. Τό σπίτι εἶχε ἀπό ----------
6. Μιά ἰταλιάνικη μπόμπα· αναφέρεται στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο (1940-1941)

καιρό παραδοθεῖ σέ μιά συμμορία ἐργολάβων καί στή θέση του ὑψώθηκε μιά πολυκατοικία ἀπ’ τίς πιό φρικαλέες. Τώρα ἑτοιμάζονται νά τήν γκρεμίσουν οἱ γελοῖοι. Ποιός ξέρει τί μεγαλεπήβολο σχέδιο συνέλαβε πάλι τό πονηρό μυαλό τους.
Ἄν γίνει αὐτό, θά παραφυλάγω νύχτα μέρα, ἰδίως ὅταν τό σκάψιμο θά ἔχει φτάσει στά θεμέλια, κι ἴσως μπορέσω νά ἐμποδίσω ἤ τουλάχιστο νά καθυστερήσω τό χτίσιμο τοῦ νέου ἐξαμβλώματος7. Τήν προηγούμενη φορά εἶχε βρεθεῖ ἐκεῖ στά βάθη ἕνα θαυμάσιο ψηφιδωτό, πού ἄρχιζε ἀπ’ τό οἰκόπεδο τοῦ δικοῦ μας σπιτιοῦ καί συνεχιζόταν πρός τό σπίτι τοῦ Κεμάλ. Τό ψηφιδωτό αὐτό οἱ δασκαλεμένοι ἐργάτες τό σκεπάσανε γρήγορα γρήγορα γιά νά μήν τούς σταματήσουν οἱ ἁρμόδιοι. Πάντως, τίς ὧρες πού τό ἔβλεπε τό φῶς τοῦ ἥλιου, γίνονταν διάφορα σχόλια ἀπ’ τήν ἔκθαμβη γειτονιά. Ὅλοι μιλούσανε γιά τήν ὀμορφιά καί τήν παλιά δόξα, μά ἀνάμεσα στά δυνατά λόγια καί τίς φωνές, ἄκουσα μιά γριά νά σιγολέει: «Στό σπίτι αὐτό καθόταν ἕνας μπέης, πού εἶχε μιά κόρη σάν τά κρύα τά νερά. Κυλιόταν κάτω, ὅταν φεύγανε, φιλοῦσε τό κατώφλι. Τέτοιο σπαραγμό δέν ματαεῖδα».
----------
7. ἐξάμβλωμα· έκτρωμα, κάθε τι το τερατώδες ή κακότεχνο


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Α1. Ο Γ. Ιωάννου αντλεί τα θέματά του κυρίως από τα παιδικά του χρόνια, τον κόσμο της προσφυγιάς, τον πόλεμο, τη Θεσσαλονίκη, τον τρόπο ζωής των απλών ανθρώπων. Για καθεμιά από τις παραπάνω περιπτώσεις να γράψετε ένα αντίστοιχο παράδειγμα μέσα από το κείμενο.
Μονάδες 15

Β1.α) Ο Αναστάσης Βιστωνίτης παρατηρεί ότι στα πεζογραφήματα του Γ. Ιωάννου «ο αφηγητής είναι η κυρίαρχη ατομική συνείδηση». Να αναφέρετε δύο στοιχεία που μπορούν να στηρίξουν την άποψη αυτή, καθώς και ένα παράδειγμα μέσα από το κείμενο, για καθένα από αυτά. (Μονάδες 8)

β) Να επισημάνετε στο κείμενο τα τρία βασικά χρονικά επίπεδα πάνω στα οποία οργανώνεται η αφήγηση και να τα σχολιάσετε συνοπτικά με αναφορές στο κείμενο. (Μονάδες 12)
Μονάδες 20



Β2.α) Να ερμηνεύσετε το νόημα των μεταφορών: κλεφτές ματιές (§ 2η), κάθεται κατατσακισμένη στο κατώφλι (§ 6η), είχε μαλακώσει την καρδιά (§ 6η), κατάγυμνη αυλή (§ 6η), αφράτο μάρμαρο (§ 7η). (Μονάδες 10)
β) Στην 7η παράγραφο: «Δεν την ξανάδαμε από τότε ... μυαλό τους», να εντοπίσετε την ειρωνεία του αφηγητή και να σχολιάσετε σύντομα τη σκοπιμότητά της. (Μονάδες 10)
Μονάδες 20

Γ1.α) Σε κάθε επίσκεψή της στο σπίτι η γυναίκα παραμένει στο κατώφλι της αυλής. Να εξηγήσετε σε μία παράγραφο τους λόγους της παραμονής της στο συγκεκριμένο χώρο. (Μονάδες 12)
β) « ἀνάμεσα στά δυνατά λόγια καί τίς φωνές, ἄκουσα μιά γριά νά σιγολέει: “Στό σπίτι αὐτό καθόταν ἕνας μπέης, πού εἶχε μιά κόρη σάν τά κρύα τά νερά. Κυλιόταν κάτω, ὅταν φεύγανε, φιλοῦσε τό κατώφλι. Τέτοιο σπαραγμό δέν ματαεῖδα”»: Να σχολιάσετε σε μία παράγραφο το περιεχόμενο του ανωτέρω αποσπάσματος. (Μονάδες 13)
Μονάδες 25

Δ1. Να συγκρίνετε, ως προς το περιεχόμενο, το πεζογράφημα του Γ. Ιωάννου «Στοῦ Κεμάλ τό Σπίτι» με το απόσπασμα που ακολουθεί από την «Ἀπογραφή ζημιῶν» του ίδιου συγγραφέα.
Μονάδες 20

Δίπλα στό «Ἀκρόπολις» καί μέχρι τήν ὁδό Πλάτωνος ἦταν στή σειρά σπίτια μικρά καί παμπάλαια, ὅπου μέχρι καί τήν Κατοχή κατοικούσανε οἰκογένειες Ἑβραίων. Αὐτά, μέ τό ξενοδοχεῖο μαζί, σχημάτιζαν τή βορινή πλευρά τῆς πλατείας, πού σήμερα ὀνομάζεται «Μακεδονομάχων». Τά Σάββατα

γριές Ἑβραίισες, μέ τίς πατροπαράδοτες ἀτλαζένιες1 φορεσιές τῆς Καστίλλιας, στεκόντουσαν στίς ἐξώπορτες μέ σταυρωμένα τά χέρια, γιά νάπεράσει ἥσυχα καί ἀναμάρτητα ἡ ἅγια ἀργία2. Τά σπίτια αὐτά, ἄν δέν εἶχαν προλάβει νά τά κατεδαφίσουν οἱ ἐργολάβοι, θά τά κατεδάφιζαν τώρα ὁπωσδήποτε οἱ στρατιωτικές μπουλντόζες, σέ συνεργασία, βέβαια, μέ τούς πολιτικούς μηχανικούς καί τούς ἄλλους σπουδαίους, πού δέν ξέρω τί νά πῶ, ἀλλά σάν πολύ εὔκολα, προκειμένου γιά παλαιά σπίτια, σημειώνουν τήν ἔνδειξη «κατεδαφιστέον». Θαρρεῖς καί τό θεωροῦν ὅλοι τους εὐκαιρία νά ἐξωραΐσουν τήν πόλη κατά τά γοῦστα τους καί τά πρότυπά τους, ἀπαλλάσσοντάς την ἀπό τίς ἐνοχλητικές αὐτές παλιατσαρίες3, πού πλαισιώνουν, καί πολύ ταιριαχτά μάλιστα, τά βυζαντινά μνημεῖα καί τούς χώρους τῆς παλαιᾶς ζωῆς. Ἔτσι σαρώθηκε σιγά σιγά, ἀπό χρόνια, ὅλη ἡ παλιά γειτονιά ἡ γύρω ἀπό τή Ροτόντα, δηλαδή ἡ παλιά ἑλληνική συνοικία τῆς Καμάρας, αὐτή πού ἔδινε τόν τόνο καί τά ἐπιχειρήματα, καί ἀφέθηκε ὁ τόπος ἐλεύθερος γιά νά φωτογραφίζουν οἱ τουρίστες μέ ἄνεση τή Ροτόντα.
(Γιώργου Ιωάννου, «Ἀπογραφή ζημιῶν», από τη συλλογή Το δικό μας αίμα, 1980)
----------
1. ατλαζένιες: γυαλιστερές
2. άγια αργία: εννοεί την ημέρα του Σαββάτου, ημέρα αργίας για τους Εβραίους
3. παλιατσαρίες: σύνολα παλαιών, φθαρμένων ή και άχρηστων αντικειμένων



ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
1. Στο τετράδιο να γράψετε μόνον τα προκαταρκτικά (ημερομηνία, εξεταζόμενο μάθημα, κατεύθυνση). Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων, αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Καμιά άλλη σημείωση δεν επιτρέπεται να γράψετε.
Κατά την αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα.
4. Να γράψετε τις απαντήσεις σας μόνον με μπλε ή μόνον με μαύρο στυλό διαρκείας και μόνον ανεξίτηλης μελάνης.
5. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
6. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
7. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.00 π.μ.
KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Τη Ρωμιοσύνη να την κλαις...



Της Έλενας Ακρίτα
Δημοσιεύθηκε: 15 Μαΐου 2010 στην εφημερίδα "Τα Νέα"

... ΓΙΑ ΝΑ παραφράσουμε (ανερυθρίαστα)

τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου. Τη Ρωμιοσύνη να την κλαις. Να την κλαις με μαύρο δάκρυ. Έγραφα, την περασμένη εβδομάδα, για τους 300 της Βουλής και τα χάλια τους. Μήπως ήρθε η ώρα να ρίξουμε ένα βλέφαρο και στα δικά μας τα χάλια; Μήπως η βάρκα κινδυνεύει να μπατάρει προς έναν λαϊκισμό που όλους μας εφησυχάζει και κανέναν δεν ταρακουνάει;

Και στην τελική, αυτούς τους 300 εμείς δεν τους εκλέξαμε; Οι βουλευτές δεν είδαν φως και μπήκαν. Δεν ήταν περαστικοί και σταματήσανε να φουλάρουν με αμόλυβδη. Κάποιος τους έβαλε εκεί μέσα. Κάποιος τους έδωσε αυτό το έδρανο. Κάποιος τους μπαστάκωσε στη ζωή μας. Κι αυτός ο κάποιος είμαι εγώ. Είσαι εσύ. Είμαστε εμείς. Ολοι εμείς που σφυράμε κλέφτικα, ότι και καλά δεν έχουμε καμιά ευθύνη ποτέ και για τίποτα!

ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ωραίος λαός... Κιμπάρης... Με μια ιστορία βαρβάτη από πίσω μας. Από τους «αρχαίους ημών» στο Βυζάντιο... Από τους Βαλκανικούς Πολέμους στους Ιταλούς. Από το «ΑΕΡΑ» στο «ΟΧΙ» κατά των Γερμανών (κι ας πιστεύουν μερικοί ότι το είπε ο κοντόχοντρος δικτάτορας με τη ρομπ ντε σαμπρ). Από τον εμφύλιο σπαραγμό στη χούντα και στο Πολυτεχνείο... Κάποτε ήμασταν ωραίος λαός...

Κιμπάρης...



Και τα χρόνια πέρασαν...

Κι εμείς πήραμε τις «δάφνες του ένδοξου παρελθόντος» και τις μετατρέψαμε σε πουφ: σε ένα μαλακό κάθισμα που παίρνει τη φόρμα των οπισθίων μας. Στρογγυλοκαθήσαμε πάνω του, αράξαμε χαλαρά πάνω στην ιστορία μας και νίψαμε τας χείρας μας. Η Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα τεράστιο καθιστικό. Κλείσαμε την πόρτα και κατάπιαμε το κλειδί. Κλειστήκαμε στους 4 τοίχους: εμείς να ΄μαστε καλά, κι ο γείτονας ας πάει να πνιγεί. Και δεν καταλάβαμε οι ηλίθιοι. Δεν συνειδητοποιήσαμε πως όταν πλημμυρίζει το σπίτι του γείτονα, τα νερά θα φτάσουν και στο δικό μας. Και τώρα φτάσανε. Και πώς να την αντιμετωπίσεις την πλημμύρα; Με το κόκκινο κουβαδάκι του παιδιού που παίζει στην παραλία;

Φταίμε ΚΑΙ εμείς. Φταίμε γιατί βολευτήκαμε. Φταίμε γιατί αντικαταστήσαμε τα ιδεώδη με τα τζιπ 4Χ4. Φταίμε γιατί δεν χάνουμε τη βολή μας, δεν βγαίνουμε απ΄ τον δρόμο μας, δεν απλώνουμε το χέρι, δεν στηρίζουμε τον φίλο, δεν βοηθάμε τον διπλανό. (Και μετά απορούμε γιατί ο διπλανός δεν βοηθάει εμάς.)

Φταίμε ΚΑΙ εμείς. Εμείς που μάθαμε- και μας μάθανε- στο ρουσφέτι. Διόρισέ με να σε ψηφίσω. Δώσε μου να σου δώσω. Χέρι με χέρι. Γιατί τι άλλο να κάνω; Πώς αλλιώς να αμυνθώ; Όταν το παιδί του διπλανού μου τρύπωσε στο Δημόσιο από την πίσω πόρτα, εγώ ώς πότε θα χτυπάω σαν μαλάκας το κουδούνι της εισόδου; Κι έτσι δεν ψηφίζω αυτό που πρέπει. Ψηφίζω αυτόν που με συμφέρει. Συναλλαγή. Συνδιαλλαγή. Και μετά αναρωτιέμαι, γιατί πάω κατά διαόλου...

Και την Εφορία γιατί να την πληρώσεις, όταν μπορείς κάλλιστα να την κλέψεις; Μαύρα λεφτά, ψεύτικα τιμολόγια, πλασματικές αγοραπωλησίες, μίζες και λαδώματα. Γιατί να πληρώσεις όταν τα λεφτά σου θα καταλήξουν σε ξένη τσέπη; Αντί να σε κλέψει ο άλλος, κλέβεις εσύ. Απλά πραγματάκια. Στοιχειώδη. Της (παλιάς) Α΄ Δημοτικού: Λόλα, να ένα μήλο. Ελλη, να ένα άλλο! Πάρε το μήλο και δώσε μου το «ανταποδοτικό τέλος». Συναλλαγή... Συνδιαλλαγή... Φταίμε ΚΑΙ εμείς... Το ξέρω πως δεν μας αρέσει να το ακούμε.

Όμως ο καθρέφτης είναι μπροστά μας. Κι ήρθε η ώρα να βγάλουμε τα μαύρα γυαλιά και να τον κοιτάξουμε κατάματα.

ΕΝΑΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ λαός είναι ένας ηττημένος λαός... Αυτό μας μάθανε και οι γενιές που πολέμησαν και οι γενιές που βολεύτηκαν. Και οι γενιές που έχτισαν και οι γενιές που γκρέμισαν. Γιατί και το βόλεμα και το γκρέμισμα, μαθήματα ιστορίας είναι. Φτάνει να βγάλουμε τα μαύρα γυαλιά. Βράδιασε και δεν βλέπουμε ούτε τη μύτη μας... Νύχτωσε και δεν βλέπουμε ούτε την κληρονομιά μας...

Και μόνο τότε θα μπορέσουμε να τραγουδήσουμε ξανά... Για μια Ρωμιοσύνη που αντρειεύει και θεριεύει... Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου!

Το θέμα της Έκθεσης των φετινών Πανελλαδικών εξετάσεων ...





ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΄ ΤΑΞΗΣ
ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΕΣ
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ∆Α Β ΄)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΜΑΪΟΥ 2010
ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ :
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛ ΩΣΣΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ∆ΕΙΑΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ∆ΩΝ : ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)



ΚΕΙΜΕΝΟ
Με τον όρο αυτομόρφωση περιγράφουμε μία σύνθετη
εκπαιδευτική διαδικασία της οποίας θεμελιώδης κινητήρια δύναμη
είναι ο ίδιος ο άνθρωπος , ο οποίος , έχοντας επίγνωση των αναγκών
και των επιθυμιών του , καλείται να συμβάλει αποφασιστικά στην
πορεία της εκπαιδευτικής και επαγγελματικής του κατάρτισης . Σε
αυτή την ατομική , και πολλές φορές εξαιρετικά δύσκολη , πορεία
κατάκτησης νέων γνώσεων , δεν ενεργεί μόνος του , όπως θα
μπορούσαμε να υποθέσουμε με βάση το πρώτο συνθετικό της λέξης
αυτο -μόρφωση . Ο άνθρωπος δεν δραστηριοποιείται μέσα σε ένα
κοινωνικό κενό , αλλά μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον . Βρίσκεται
δηλαδή σε συνεχή επικοινωνία με τους άλλους , σε επαφή και
ανταλλαγή με τους επίσημους ή ανεπίσημους εκπαιδευτικούς
θεσμούς , με ποικίλους οργανισμούς και κέντρα κατάρτισης , ακόμη
και όταν οι νέες τεχνολογίες του επιτρέπουν να μαθαίνει και να
εργάζεται σε φυσική απόσταση από τους άλλους .
Με αυτή την έννοια , οι διαδικασίες και οι πρακτικές
αυτομόρφωσης στη σημερινή εποχή δεν σημαίνουν την απουσία των
άλλων , θεσμών και ατόμων , ούτε την κοινωνική απομόνωση του
καθενός ατόμου , αλλά την ενεργητική στάση του , αφού το ίδιο
αποφασίζει , άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση
συγκεκριμένων αναγκών , να εκπαιδευθεί . Η ενεργητική στάση
συνίσταται στο ότι ο άνθρωπος καλείται να διαμορφώσει μαζί με
τους άλλους συμμετέχοντες (οργανισμούς , εκπαιδευτές ,
εκπαιδευόμενους ) το περιεχόμενο , τη διαδικασία και τους τρόπους
της εκπαίδευσής του .
Όμως οι πρωταρχικοί παράγοντες που καθιστούν την
αυτομόρφωση αναγκαία για τα άτομα των σύγχρονων κοινωνιών
είναι οι νέες επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις και οι
συνεπακόλουθες μεταμορφώσεις της αγοράς εργασίας . Μία από τις
συνέπειες αυτών των αλλαγών είναι ότι πολλά επαγγέλματα χάνουν
γρήγορα την αξία και τη χρησιμότητά τους , ενώ οι γνώσεις και οι
δεξιότητες που τα άτομα κατέκτησαν στα πρώτα στάδια της ζωής
τους καθίστανται ανεπαρκείς για το παρόν και το μέλλον . Η
συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής
δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη
δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική
ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους . Κατά
συνέπεια , ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της
κατάστασης για τα άτομα , οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών
κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην
επαγγελματική πορεία τους . Το γεγονός αυτό επιβάλλει στα άτομα
να κατακτούν διαρκώς γνώσεις , να ανανεώνουν τις δεξιότητές τους ,
να αποκτούν γρήγορα νέες ειδικεύσεις , δηλαδή , να εκπαιδεύονται
συνεχώς .
Η εκπαίδευση δεν νοείται πια ως η απλή , κανονιστική μετάδοση
γνώσεων από τις μεγαλύτερες γενιές στις νεότερες , όπως την όριζε ο
E. Durkheim κατά τον 19 ο αιώνα . Και τούτο επειδή , τόσο το
περιεχόμενο της εκάστοτε εκπαιδευτικής πράξης όσο και ο χρόνος
που αφιερώνεται σε αυτήν , αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης
ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές , τα δύο φύλα και τις διαφορετικές
κουλτούρες των ανθρώπων , γεγονός που παρατηρείται σε όλες τις
σύγχρονες πρακτικές της καθημερινής ζωής . Η εκπαιδευτική πράξη
καθίσταται επομένως μια διαδικασία που δεν περιορίζεται στο χώρο
(το σχολείο ) και το χρόνο (περίοδος της νεότητας ), αλλά
επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής και πέραν των σχολικών
τειχών .
Αλεξάνδρα Κορωναίου , Εκπαιδεύοντας Εκτός Σχολείου , 2002
(∆ιασκευή )

Α 1. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που
σας δόθηκε (100-120 λέξεις ).
Μονάδες 25

Β 1. Να αναπτύξετε σε μια παράγραφο 80 έως 100 λέξεων το
περιεχόμενο του παρακάτω αποσπάσματος του κειμένου : ... οι
νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να
αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική
πορεία τους ...
Μονάδες 12

Β 2. α ) Με ποιον τρόπο αναπτύσσεται η τελευταία παράγραφος
του κειμένου ; (Η εκπαίδευση δεν νοείται ... των σχολικών
τειχών ) (μονάδες 4)
β ) Να εντοπίσετε τα δομικά μέρη της ίδιας παραγράφου του
κειμένου (μονάδες 3)
Μονάδες 7

Β 3. α ) Να γράψετε ένα α ν τ ώ ν υ μ ο για καθεμιά από τις
παρακάτω λέξεις :
ατομική , επιτρέπουν , ανεπαρκείς , διαφορετικές ,
επεκτείνεται . (μονάδες 5)
β ) Να γράψετε ένα σ υ ν ώ ν υ μ ο για καθεμιά από τις
παρακάτω λέξεις :
συνεχή , χρησιμότητα , συνέπειες , δεξιότητες , καθίσταται .
(μονάδες 5)
Μονάδες 10

Β 4. Να επισημάνετε τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα
επιστημονικού λόγου στο κείμενο που σας δίνεται .
Μονάδες 6

Γ 1. Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα του σχολείου σας
να αναφερθείτε στη σημασία της αυτομόρφωσης και να
προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια της
ζωής του ανθρώπου . (500-600 λέξεις ).
Μονάδες 40


Ο∆ΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους )
1. Στο τετράδιο να γράψετε μόνο τα προκαταρκτικά (ημερομηνία ,
εξεταζόμενο μάθημα ). Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο
τετράδιο .
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των
φωτοαντιγράφων αμέσως μόλις σας παραδοθούν . ∆εν επιτρέπεται
να γράψετε καμιά άλλη σημείωση . Κατά την αποχώρησή σας να
παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα .
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα .
4. Να γράψετε τις απαντήσεις σας μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο
στυλό ανεξίτηλης μελάνης .
5. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή .
6. ∆ιάρκεια εξέτασης : τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των
φωτοαντιγράφων .
7. Χρόνος δυνατής αποχώρησης : 10.00 π .μ .

K ΑΛΗ
ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Σχόλια για το θέμα της Έκθεσης στις Πανελλαδικές εξετάσεις(14-5-2010)




16.5.10
Περί αυτομόρφωσης...
Αναρτήθηκε από Eva Neocleous


Τα θέματα που δόθηκαν στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας προκάλεσαν αυτές τις μέρες ποικίλες αντιδράσεις.Συνδικαλιστικοί φορείς,συνάδελφοι φιλόλογοι,γονείς,υποψήφιοι,άνθρωποι των γραμμάτων τοποθετούνται κριτικά και διατυπώνουν τις παρατηρήσεις τους, έντονες ή λιγότερο έντονες.

Σύνηθες φαινόμενο αυτό.Είθισται κάθε χρόνο, να ακολουθείται μια τέτοια "τακτική" δημόσιας συζήτησης μετά τη συγκεκριμένη εξέταση,τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο και, κατά τη γνώμη μου όχι μόνο θεμιτή είναι, αλλά και επιβάλλεται. Μια τέτοια καλόπιστη και εποικοδομητική κριτική είναι δυνατό να συμβάλει στην αποφυγή λαθών στο μέλλον και στην ποιοτική αναβάθμιση των εξεταστικών δοκιμίων.Άλλωστε,η φύση του συγκεκριμένου μαθήματος είναι τέτοια που δεν μπορεί να αποφευχθεί η συσχέτιση με πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές.Κι αυτό είναι που προκάλεσε, ίσως, σωρεία αντιδράσεων.
Η κριτική εστιάζεται στην επιλογή του συγκεκριμένου δοκιμίου της Αλεξάνδρας Κορωναίου,στην ερώτηση Β1,στο θέμα του άρθρου που καλούνταν οι υποψήφιοι να γράψουν και κυρίως στην αμφισβήτηση του όρου αυτομόρφωση.
Κριτική ασκήθηκε και στην ΠΕΦ, γιατί περιορίστηκε σε μια τυποποιημένη και κοινότοπη ανακοίνωση.
Μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα κείμενα που έχουν, ως τώρα, δημοσιευτεί(γιατί σίγουρα θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα) μπορεί να βρείτε στην alfavita.gr αλλά και στον σημερινό τύπο.
Ενδεικτικά παραθέτω εδώ:

* Το κείμενο της φίλης Αναστασίας Σκόρδου που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιό της (και στην alfavita):

Περί αυτομόρφωσης: Μια άλλη ανάγνωση του θέματος της έκθεσης
Το φετινό θέμα της έκθεσης δέχεται ήδη τα πυρά των φιλολόγων, και όχι μόνο, για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς, κυρίως. Και από μεριάς της Π.Ε.Φ, για μια…ασάφεια σε ένα ερώτημα (αν έπρεπε, λέει, να τεκμηριωθεί η απάντηση, αν είναι δυνατόν!)
Εγώ θα αρχίσω από αλλού. Ονομάτων επίσκεψις: Τι θα απαντούσε ένας καλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, αν τον ρωτούσαμε τι είναι η αυτομόρφωση; Πιθανότατα ότι είναι η μόρφωση που αποκτάμε μόνοι μας, χωρίς δασκάλους και σχολεία. Από το διάβασμα βιβλίων, από την παρακολούθηση του τύπου, ηλεκτρονικού και έντυπου, από την επαφή με το κοινωνικό σύνολο, τα ταξίδια, τις επιστήμες, την τέχνη και τον πολιτισμό, γενικά.

Αν απαντούσε ότι αυτομόρφωση είναι η επαγγελματική κατάρτιση, η επιμόρφωση, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας κλπ, θα του λέγαμε ότι συγχέει τους όρους. Άλλο αυτομόρφωση, άλλο επιμόρφωση ή κατάρτιση, αν και όλα αυτά ανήκουν στο γενικότερο όρο, της Δια βίου μάθησης.

Εδώ, στο κείμενο που δόθηκε στους μαθητές, είναι φανερό ότι τραβήχτηκε στα όριά του ο όρος αυτομόρφωση (μάλλον ως συνήθης τεχνοκρατική μεταγραφή ξένου όρου, στα πλαίσια της εκπαίδευσης ενηλίκων), για να συμπεριλάβει και όλα τα άλλα, που παρέχονται από οργανωμένους φορείς, κρατικούς ή ιδιωτικούς. Λες και η κατάρτιση, η επιμόρφωση δεν είναι παρά ατομικό ζήτημα, μια επιλογή όποιου δεν θέλει να υστερήσει πνευματικά και επαγγελματικά στους σύγχρονους καιρούς.

Το ζήτημα εδώ όμως δεν είναι μόνο αμιγώς πολιτικό, όπως το είδαν όσοι σχολίασαν το θέμα. Κατά πόσο δηλαδή χειραγωγούνται οι μαθητές να αποδέχονται ότι θα είναι απασχολήσιμοι και αναδομήσιμοι, ανάλογα με τις ορέξεις του καπιταλιστικού συστήματος.
Καλώς ή κακώς, την κοινωνία της αγοράς επιλέγει κι αυτός ο λαός και σχεδόν όλοι οι άλλοι, οπότε οφείλουν να προσαρμόζονται σε αυτά που ζητάει. Δεν γίνεται να έχεις καπιταλιστική οικονομία και εσύ να ζητάς να μην διέπεται η ζωή σου και το επάγγελμά σου από τους νόμους της αγοράς. Υπήρξαν, και υπάρχουν ακόμη, κάποιες νησίδες εναλλακτικές, έχουν κόστος όμως, έχουν άλλο τρόπο ζωής, χωρίς αυτήν την καταναλωτική αφθονία, με προστατευτισμό, με ενδοστρέφεια. Αυτό θέλουμε; Μακάρι, να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τόσο μπροστά ως κοινωνία και ως άνθρωποι και να προκρίνουμε άλλο μοντέλο ζωής από τον ανθρωποφάγο καπιταλισμό.
Μέχρι τότε όμως, και η κατάρτιση και η προσαρμογή στους νόμους της αγοράς είναι εκ των ων ουκ άνευ. Κι ας μην βαυκαλίζουμε τα παιδιά με τις φρούδες ελπίδες ότι θα βγαίνουν από ένα πανεπιστήμιο, έχοντας σπουδάσει πχ θεωρία της επιστήμης και η αγορά θα τους στρώνει το κόκκινο χαλί να περάσουν. Άλλο οι σπουδές, παιδιά μου, που θα σας ανοίξουν το μυαλό, την ψυχή, τα φτερά κι άλλο το πώς θα χρησιμοποιήσετε τις γνώσεις σας, την ψυχή, τα φτερά σας, για να κερδίσετε μια θέση σ’ αυτή την εκ προοιμίου ανταγωνιστική παγκόσμια κοινωνία. Εκεί και μια κατάρτιση ταχύρρυθμη, πχ στο πώς κρατάς μια αγροτοτουριστική επιχείρηση, μπορεί να σου δώσει εφόδια να γίνεις ένας μορφωμένος επιχειρηματίας, που θα πάει μπροστά τον τόπο του, την πατρίδα του, αντί να περιμένει στη γωνία να τον διορίσουν καθηγητή στη θεωρία της επιστήμης.

Η ουσιαστική ένστασή μου εμένα στο θέμα της έκθεσης, είναι ότι παραγνωρίζει το ρόλο του πρώτου συνθετικού αυτο-, δηλαδή της προσωπικής ευθύνης για την ουσιαστική μόρφωση, που δεν μπορούν να σου δώσουν ούτε τα σχολεία, όποιας βαθμίδας, ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι φορείς, αν δεν μάθεις να αναπνέεις μαζί της κάθε μέρα της ζωής σου. Αν δεν μάθεις να αντλείς μόρφωση από ό,τι καλό ευδοκιμεί στη χώρα σου και στον κόσμο: βιβλία, ιδέες, ανθρώπους, τέχνη, ζωή…ναι, ναι ακόμη κι από τον έρωτα που έλεγε και κάποια ψυχή χθες, σχολιάζοντας το θέμα!
Αυτή είναι η πολιτική μου ένσταση: Κανείς επιμορφούμενος ή καταρτιζόμενος ή απασχολήσιμος δεν θα γίνει ποτέ πιόνι και ενεργούμενο κανενός συστήματος, αν γηράσκει αεί αυτο…διδασκόμενος και αυτομορφούμενος.
Αναστασία Σκόρδου
Φιλόλογος


* Ένα σύντομο σχόλιο για την ερώτηση Β1 του συναδέλφου Βασίλη Συμεωνίδη:

Έκθεση 2010, το πιάσαμε το υπονοούμενο!

Η πρώτη ερώτηση:
Β1. Να αναπτύξετε σε μια παράγραφο 80 έως 100 λέξεων το περιεχόμενο του παρακάτω αποσπάσματος του κειμένου: ... οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους ...
Μονάδες 12
και η σωστή απάντηση:
άνεργος φυσικός, άνεργος ηλεκτρονικός και άνεργος άνεργος


Η διάχυση της κυρίαρχης ιδεολογίας παραμένει βασικό χαρακτηριστικό του μαθήματος της έκθεσης. Τα ίδια ακούγονταν και δέκα χρόνια πριν, όταν η μεταρρύθμιση Αρσένη απορύθμιζε περισσότερο την εκπαίδευση.

Άλλη τοποθέτηση για το θέμα της Έκθεσης διαβάσαμε στο madata.gr
Τα συμπεράσματα από τις εξετάσεις της Νεοελληνικής Γλώσσας: Το κείμενο που επιλέχθηκε ήταν επιστημονικό με χαρακτηριστικά την ενάργεια γραφής και την αποδεικτική τεκμηρίωση των θέσεων της συντάκτριας. Ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό για το ζήτημα της δια βίου εκπαίδευσης και αυτοδιάπλασης, ενώ παρείχε ένα πλούτο αναφορών που ο μαθητής μπορούσε να αξιοποιήσει για την απάντηση στην ερώτηση της ερμηνευτικής ανάλυσης αλλά και την παραγωγή λόγου.

Οι γλωσσικές ασκήσεις και οι ερωτήσεις που αφορούν σε θέματα θεωρίας θεωρούνται απλές και κατανοητές.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΟΡΙΟΝ-IdEF Ε. ΑΜΑΡΓΙΑΝΑΚΗ

"Εκτιμούμε ότι το 15% των υποψηφίων έγραψε στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ.Π. από 0 έως 9,9, το 56% από 10 έως 14,9 και το 29% από 15 έως 20.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε λιγότερους υποψήφιους κάτω από τη βάση και περισσότερους στην περιοχή του 15 έως 20, σε σχέση με το 2009."

mandata. gr

Όταν η παιδεία σήμαινε πολλά...



Σκέφτηκα να σου μιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το μυαλό σου θα πάει στο γήπεδo.

Σκέφτηκα να σου μιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.

Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο μακρινό, τόσο ξένο.

Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα, σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.

Θα σου μιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε μέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
'Η και περισσότερα χρόνια,

Θα σου μιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις μου.
Οι μαθητές που συνάντησα μέσα στις τάξεις,
Οι μαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα με σεβάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του μαθήματος.

Πολλοί όμως από τους υπόλοιπους μαθητές
Δε με σεβάστηκαν, με προσέβαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, με λόγια, με ύβρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που με σόκαρε, που με έβαλε σε μελαγχολικές σκέψεις.

Αυτό το φαινόμενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείμματος
Το συγκεκριμένο σχολείο χωλαίνει δραματικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαμόρφωση δηλαδή των μαθητικών ψυχών και πνευμάτων.

Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική μας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.

Δεν έχουμε κατορθώσει να σας δείξουμε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι μια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα.

Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεμίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.

Αν όμως θέλετε μια συμβουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγμα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράμματος μέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάβει τότε πως η μόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη..
Και κάθισε με πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έμαθε πέντε κολλυβογράμματα,
Για να μας πει την ιστορία του βίου του,
Το παραμύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωμιών.

Αυτό το παράδειγμα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και μπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόμο που εκείνος έδειξε,
το μονοπάτι της καλλιέργειας,
το δρόμο της παιδείας,
τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.

Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από τον μπάσταρδο
γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστομος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά μάθαμε σαν μπέσα,
Ήταν πάνω απ' όλα μπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, μπέσα, τσίπα.
Να αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συμφέρον,
Να μισείτε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ηταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταματελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωμένος, πάμπτωχος και εγκαταλειμμένος από όλους,
Δεν ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυβέρνηση μια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αμείβει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέματα, για να μην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγμα του Νικηταρά.
Αλλά νομίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόμο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίμια και με αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το μέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι
Πως σας προτείνω μια διαδρομή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόμος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία μεγαλώνετε.

Όμως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιμένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και με επιτυχία τη σημαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες μέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.

Κι όταν βλέπω την εποχή μας
Να μαραζώνει χωμένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να μουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,

Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεμήσετε,
να νικήσετε.
Μη μας απογοητεύσετε.


Τα λόγια που διαβάσατε πιο πάνω, τα απηύθυνε ένας φωτισμένος δάσκαλος στους μαθητές του, στο 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.
Αναρτήθηκε από την Εαρινή Συμφωνία στις 23.4.10

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Το ζήτημα είναι, θα αλλάξεις;;



Κάποτε δεν είχαμε τις ανέσεις, τα τρία αμάξια για παράδειγμα που κάθε οικογένεια τώρα έχει, μα λέγαμε καλημέρα σε όλους. Τσακωνόμασταν, φωνάζαμε αλλά το βράδυ όλοι αγκαλιά γλεντάγαμε. Τώρα τα βράδια βλέπουμε Greek Idol.
Διαβάζαμε και βιβλία κάποτε. Τώρα τα βιβλία τα έχουμε να τα ξεσκονίζουμε στη βιβλιοθήκη, από το Πανεπιστήμιο έχουμε να τα ανοίξουμε. Τα έχουμε να μας θυμίζουν ποια παράταξη "γλύψαμε", για να πάρουμε το πτυχίο μας. Ίσως εκεί να βρίσκεται το κλειδί της αποτυχίας μας.
Μας φταίνε οι μετανάστες (όταν όλοι στην οικογένειά μας έχουμε έναν παππού, έναν θείο σε ξένη χώρα μετανάστη) και όχι οι 300 που τους επιτρέψανε να έρθουν ή που φρόντισαν να τους «σπρώξουν» σε εργασίες χωρίς ένσημα και ασφάλιση. Αν δώσεις ένα πιάτο φαγητό σε έναν φτωχό θα σε αγαπάει για πάντα. Όποιον όμως κλωτσήσεις στη πρώτη ευκαιρία που θα του δοθεί θα στο ξεπληρώσει.
Μας φταίνε τα νοσοκομεία, οι δρόμοι, η παιδεία αλλά εμείς ποτέ. Ασχέτως αν εμείς είμαστε αυτοί που παίρνουμε τα φακελάκια, αν εμείς φτιάχνουμε τους δρόμους με κακοτεχνίες, εμείς μπαίνουμε στις θέσεις με μέσον και δεν έχουμε μετά τα προσόντα να διδάξουμε στα παιδιά...
Το παραπάνω κείμενο είναι σκόρπιες σκέψεις,που σίγουρα και εσύ έχεις κάνει,όταν σε αδικούν, όταν σε εξοργίζει αυτό το κράτος, όταν βλέπεις στο καναπέ σου Λαζόπουλο. Το θέμα είναι, θα αλλάξεις;; Αντέχεις να ξανακοιταχτείς στο καθρέφτη; Τολμάς φίλε μου να δεις πού ήθελες μικρός να πας, τι όνειρα έκανες, για ν' αλλάξεις τον κόσμο και να δεις τι κατάφερες τελικά; Να δεις το πόσο βολεύτηκες;

Δε σε καλώ σε καμία πορεία, σε καμία επανάσταση. Μόνο η επανάσταση των συνειδήσεων θα μπορούσε να έχει αποτελέσματα και αυτή θέλει παιδεία και χρόνο να καλλιεργηθεί.

Κάποτε το να είσαι Έλληνας ήταν τίτλος που σου απένειμαν, όπως η λέξη ιππότης στον Μεσαίωνα. Τώρα η λέξη Έλληνας ακούγεται όταν μας πιάνουν οι εθνικιστικές μας κορώνες, οι εθνικιστικές κορώνες ενός ταπεινωμένου λαού που η αεροπορία του αναχαιτίζεται στο Αιγαίο, σε ελληνικό έδαφος κάθε μέρα.
Θα σε καλέσω μόνο να ανοίξεις τα μάτια σου σύντομα και να συνειδητοποιήσεις τι έγινε μέσα σε λίγα χρόνια, από την ευφορία των Ολυμπιακών του 2004, έως το σημερινό ψυχολογικό ασανσέρ. Η ψυχολογία του έθνους ανεβοκατεβαίνει, όπως η διακύμανση των spreads. Έγινες ο περίγελος της Ευρώπης, ο σάκος του μποξ, εσύ που κάποτε θαύμαζες τον εαυτό σου. Δε ξέρω ποιος προκάλεσε τη κρίση, αν ήταν Έλληνας ή ξένος. Ξέρω όμως πως δε φταίνε οι ξένοι. Μου είχαν πει κάποτε: ¨Αν δε δίνεις εσύ δικαιώματα, τότε μη σε νοιάζει πόσο πικροί και κουτσομπόληδες είναι οι γείτονές σου¨

Το χαρτί αυτό, οι σκόρπιες σκέψεις δεν είναι κάτι σπουδαίο, ούτε προκήρυξη σαφώς, ούτε κάτι άλλο άσχημο. Είναι μια απελπισμένη προσπάθεια από έναν άνθρωπο να αλλάξει κάτι με τα λόγια και τη σκέψη του. Οι τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις ενός ετοιμοθάνατου, ενός ετοιμοθάνατου έθνους.Στο χέρι σου πάντως είναι να σταματήσουν να σε λυπούνται.
Θα κλείσω με τη φράση που είναι της μόδας-: «Καλό κουράγιο!»

Nίκος Σαμπάτης,φοιτητής.

Από Παραπολιτική/www.realpolitics.gr (Το άρθρο δημοσιεύθηκε και σε εφημερίδα της Μεσσηνίας).

Τι θυμάμαι από τις εξετάσεις του 1967...




Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έδωσα εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Δύσκολο να θυμάμαι λεπτομέρειες. Yπάρχει, όμως, ένα κρίσιμο σημείο που δεν έχω ξεχάσει.
Ηταν η πίεση που ένοιωθα - όχι απλώς να πετύχω στις εξετάσεις, αλλά να περάσω στο Μαθηματικό της Αθήνας. Αυτό ήταν για μένα πολύ σημαντικό, όχι μόνο γιατί μου άρεσαν τα Μαθηματικά, αλλά και γιατί, χωρίς μια υποτροφία που μπορούσα να πάρω συγκεκριμένα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών για σπουδές στα Μαθηματικά, δεν θα είχα την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσω. Η εμπειρία εκείνη, όμως, με δίδαξε κάτι που πάντα έχω στο μυαλό μου. Ότι πρέπει να δίνουμε στους νέους εναλλακτικές ευκαιρίες που να επιτρέπουν την κοινωνική κινητικότητα χωρίς στεγανά.
Θέλω να συμβάλλω, ώστε οι νέοι να μην νοιώθουν το συναίσθημα που ένοιωσα εγώ, όταν έμενε μισή ώρα στην τελευταία μου εξέταση και πίστευα ότι η λύση ή μη του προβλήματος που απέμενε να απαντήσω ήταν καθοριστικής σημασίας. Σήμαινε την διαφορά ανάμεσα στο να γυρίσω για πάντα στα Κύθηρα ή στο να προσπαθήσω να χαράξω ένα νέο δρόμο στην ζωή μου, αξιοποιώντας τις όποιες ικανότητες είχα, χωρίς να περιορίζομαι από την έλλειψη εναλλακτικών ευκαιριών λόγω οικονομικών περιορισμών.
Ευτυχώς, διατήρησα την ψυχραιμία μου. (Τελικά, αποδείχθηκε ότι ήμουν μάλλον πολύ αυστηρός στην αυτοαξιολόγησή μου και ότι δεν είχα ανάγκη αυτής της απάντησης. Αυτό όμως μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό είναι το δίδαγμα που απεκόμισα).
Αναρτήθηκε στις 1:47 πμ, από τον Ιωάννη Πανάρετο, Υφυπουργό Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων,καθηγητή Πιθανοτήτων και Στατιστικής.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω ...


       Τώρα που ετοιμάζομαι να σας αποχαιρετήσω, συγκινούμαι και μόνο στη σκέψη ότι τελειώνετε το σχολείο και θα φύγετε...Το ξέρω ότι δεν είναι ώρα για αποχαιρετισμούς. Έχετε μπροστά σας τις Πανελλαδικές και σας εύχομαι από την καρδιά μου να απολαύσετε την εμπειρία με όλες σας τις δυνάμεις. Όμως το σχολείο τελειώνει και μαζί με σας κλείνει ένας ακόμη κύκλος ζωής για όλους μας.
     Μετά από πολλά χρόνια, νιώθω πολύ τυχερή που μπόρεσα να ξαναζήσω μαζί σας τη μαγική σχέση καθηγήτριας-μαθητών. Πραγματικά νιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω που με τιμήσατε με την εμπιστοσύνη σας και μου χαρίσατε ένα κομματάκι από την καρδιά σας.
     Η σκέψη μου θα σας συντροφεύει , όπου κι αν πάτε, ό,τι κι αν κάνετε και θα εύχομαι να θυμάστε τη φωνή μου και να παίρνετε κουράγιο στις δύσκολες ώρες. Θα είμαι πάντα εδώ για σας, για να σας στηρίξω, όποτε με χρειαστείτε. Όμως μη μασάτε! Είστε δυνατοί και το ξέρετε.
     Σας ελευθερώνω , λοιπόν, για να πετάξετε, όπου τραβά η καρδιά σας...Καλά ταξίδια!

Σοφία Κανιάκα