κι εδώ;ευθυτενείς!
... παρελαύνουμε γελώντας...
θεωρώντας όλα αυτά κάτι σαν "αποκαλυπτικά" παραμύθια
κάποιας δήθεν μεγάλης καταστροφής...
παρομοιάζουμε τις Βρυξέλλες, ως άλλη πόλη Αρμαγεδών...
και κοιτάμε περήφανα τα οχηματαγωγά που περνάνε...
καθόμαστε στης Τροίας μας το κάστρο
και χαζεύουμε το μέλλον μας, που σέρνεται εκεί κάτω,
ως άλλος Έκτορας μεσ' τα κουρέλια και τα χώματα...
... Όλα στα χέρια επαγγελματιών πολιτικών...
σ' αυτούς που εμείς οι ίδιοι,
οι πλήρως τηλεοπτικοποιημένοι,
απαξιώνουμε χρόνια τώρα...
... Αλήθεια, για ποιον λόγο γίνεται κανείς πολιτικός καριέρας σήμερα;
(ανόητη απορία, αλλά συγνώμη, την είχα πάντα
κι όσες φορές την έθεσα ποτέ της δε με κάλυψε η απάντηση, που πήρα)
....Πόσο κλειδωμένος μέσα στον μικρόκοσμό του πρέπει να είναι κάποιος,
για να αντέχει όλη αυτή την απαξίωση..;
... πώς την αντέχουν;!...
... τι δυνατότητες χρειάζεται να έχει κάποιος για να παραμείνει πολιτικός;
η πολιτική σαν επάγγελμα είναι το βασίλειο του παντοτινού όμοιου...
μετά... να είναι αδιάβαστος...
ο πολιτικός διαβάζει μόνον εφημερίδες,
για να δει τι γράφεται γι' αυτόν...
στη συνέχεια... να μην εκφράζεται φυσιολογικά...
πρέπει να μιλάει ακατάπαυστα, αλλά οι ομιλίες του να μη λένε τίποτα...
επίσης... να αυτοδιαφημίζεται διαρκώς...
είναι εκτεθειμένος σε αναπόφευκτες ταπεινώσεις,
αρκεί να έχει λίγα λεπτά στο τηλεοπτικό γυαλί
- φτάνει να δείτε τον τρόπο, που δέχεται να τον επιπλήττει
ο κάθε "οικοδεσπότης" δημοσιογράφος, για να καταλάβετε,
την αγωνία ενός αυτοδιαφημιζόμενου προϊόντος -
και τέλος... να έχει χάσει εντελώς
την κυριαρχία του πάνω στο χρόνο ...
δεν έχει ποτέ δικό του ελεύθερο χρόνο...
το μόνο που αντιλαμβάνεται, όταν είναι ξύπνιος, είναι τα ραντεβού του...
και η βασική αιτία όλων αυτών είναι
η πλήρης κοινωνική του απομόνωση...
... δεν είναι τραγικό;...
αυτός που πρέπει ασταμάτητα να περιστρέφεται σα σβούρα,
ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους, να είναι ο πλέον απομονωμένος!"
γιατί οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα)
... κι όμως αυτοί απεφάσιζαν για το μέλλον μας...
κι εμείς;
... ιδεοληπτικοί της απαξίωσης...
... αποχαυνωμένοι από τη μεταπολίτευση κι εδώ...
γκρινιάζουμε, βρίζουμε και πάμε και ψηφίζουμε...
... οι υβριστές ψηφοφόροι... με τις πυζάμες
σαν άρρωστοι μέσα στα σπίτι μας, αλλάζουμε κανάλια...
... βλέπουμε κάποιον σκαρφαλωμένο σ' ένα στύλο της ΔΕΗ,
που είναι έτοιμος να πέσει...
και σχολιάζουμε μαζί με τον... σπορτκάστερ...
... και ουρλιάζει ο μικρός της οικογένειας:
- μαμά, μαμά, ο μπαμπάς στην τηλεόραση, κρέμεται στον αέρα..!"
- κάτσε κάτω, βρε χαζό, "ο μπαμπάς στην τηλεόραση";
εδώ είναι ο μπαμπάς...
...(και ξαφνικά)...
- κι όμως αυτή τη μούρη κάπου την ξέρω εγώ... σαν να μου μοιάζει αυτός εκεί...
Αστυάναξ γίναμε όλοι!
κι οι Νεοπτόλεμοι είναι εκεί στις Βρυξέλλες..!
μία αργή πτώση έχει αρχίσει
μέσα σε απόλυτη ησυχία,
κι ούτε που θα το καταλάβουμε -
ούτε που θα το νιώσουμε,
απλώς θ' ακούσουμε το θόρυβο
μόνο για μια στιγμή!
την ώρα που θα τσακιζόμαστε στο έδαφος...
... η αντίστροφη μέτρηση άρχισε...
όχι, δεν είναι "ο λόφος της Μεγιδδώ" εκεί,
ούτε κι η Ιερουσαλήμ εδώ...
εδώ είναι απλώς ένα κράτος,
του οποίου "η χάρτα του κρύβει μεγάλη απάτη"...
κι εμείς το ξέραμε και δε μιλάγαμε -
και δε μιλάγαμε γιατί με τη σειρά μας
εξαπατούσαμε αυτήν την απάτη...
η εξαπάτηση μιας απάτης,
αυτή είναι η χώρα μας...
* Καλλικλής: [...]πάντα ταύτα αποσεισάμενος και διαρρήξας και διαφυγών,
τα ημέτερα γράμματα και μαγγανεύματα και επωδάς και νόμους τους παρά φύσιν άπαντας, επαναστάς ανεφάνη[...]
Γοργίας, Πλάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου