Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Ζητείται ευγενής Μαριγώ!

Τελευταία γνωρίζω ανθρώπους που μ' αρέσουν μέσα από αυτό που κάνουν, αφού δεν ξέρω ακόμη καλά αυτό που είναι. Ένας από αυτούς είναι και ο μουσικός Χάρης Βλαστάκης. Σχολίασε το κομμάτι μου για το αν η Τέχνη είναι σήμερα “Πολυτέλεια ή ανάγκη” και του ζήτησα να με καλέσει στο studio που ηχογραφεί το πρώτο του cd.

Δεν είχα άλλη τέτοια εμπειρία και ανάμεσα σε πρόβες, καφέδες, ενορχηστρώσεις και τσιγάρα, μου έλεγε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα γενικά για τους καλλιτέχνες αλλά “κυρίως για τους ηθοποιούς, τους χορευτές και τους μουσικούς”. Τα ήξερα κι εγώ από φίλους καλλιτέχνες. Συμφώνησα μαζί του ότι οι ηθοποιοί τρέχουν από οντισιόν σε οντισιόν, αναζητώντας ένα κάποιο “μέσον", ενώ οι χορευτές είχαν μέχρι τώρα μόνη διάξοδο ( “τι να σου κάνει η εγκαταλελειμένη Λυρική΄") τις νυχτερινές πίστες της Βανδή και του Ρέμου, που “τώρα με την κρίση ρίχνουν κι αυτές το budjet”!

Και οι μουσικοί; “Ανασφάλιστοι, με μεροκάματα στον αέρα, σε συνθήκες κρεαταγοράς... Ο,τι μη pop, hip hop, σκυλο-ποπ, τσιφτετελο-ποπ, μοιάζει παράφωνο στη διαλυμένη μουσική βιομηχανία. Βάλε και το υπαγορευμένο playlist στα ραδιόφωνα που θυμίζει H1N1, και την μουσική ευτέλεια που προωθούν οι δισκογραφικές εταιρίες και έχεις όλο το σκηνικό. Τι μένει; Ούτε καν κάποιες ελπιδοφόρες φεστιβαλικές κινήσεις, κάποιοι διαγωνισμοί με συνέχεια...”. Μένει το Ιντερνετ, λέω, και συμφωνεί. Παιδί της εποχής, εκεί στρέφεται κι αυτός.

Ακούμε το “Αλληλούϊα” ένα από τα 13 κομμάτια σε μουσική και στίχους δικούς του, από το cd που θα έχει τον τίτλο “Αρχάγγελος”. Μου αρέσει πολύ και προβλέπω ότι θα κάνει σουξέ. Μου θυμίζει Κραουνάκη και πάρτο ως κοπλιμένο, του λέω. Συμφωνεί, με Σταμάτη Κρανουνάκη, μεγάλωσε πια μουσικά όχι μόνο μια γενιά, αλλά υπάρχουν και άλλα τραγούδια του που φέρνουν έναν Χατζηδακικό απόηχο, και άλλα με πιο σημερινό έντονο ήχο. Ένα κατά κάποιο τρόπο remix ήχων που έχουμε αγαπήσει, διαφορετικών μουσικών καταβολών, με έντονο σε κάποια το στίγμα της επιρροής από την αναγγενησιακή μουσιακή.

Ο Χάρης Βλαστάκης είναι νέος, μόλις 30, σε μια χώρα που ακόμη κι αν έχεις αποδείξει το ταλέντο σου θεωρείσαι ...“ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος” ακόμη κι όταν έχεις περάσει τα 40. Γελάμε, αν και το θέμα είναι μελαγχολικό. “Φαίνεται” καταλήγει “ότι οι καλλιτέχνες είναι πλέον πολυτέλεια, όχι η ίδια η Τέχνη. Το μόνο θετικό που θα μπορούσε να προκύψει από την όλη ιστορία είναι αν οι πλούσιοι του τόπου -όσοι σκαμπάζουν απο Τέχνες- επένδυαν σε καλά έργα, με ουσία και περιεχόμενο. Θα είναι μια έξυπνη κίνηση σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς. Η χορηγία κάποτε σ'αυτόν τον τόπο ήταν τίτλος τιμής και κοινωνικοπολιτικής θέσης. Όχι τέχνασμα πολυεθνικών-διαφημιστών-λογιστών”.

Κατάλαβα, λέω. Αναζητείται μια Μαριγώ, μια και έγινε και πρόσωπο των ημερών!
“Ναι, αλλά μια ευγενής Μαριγώ” απαντάει και μου αφιερώνει το “Κράτα με”,
(Τα τραγούδια έχουν ανέβει στο youtube πρόχειρα, σε ερασιτεχνικές σχεδόν συνθήκες).

*Το cd “Αρχάγγελος” του Χάρη Βλαστάκη, σε παραγωγή Μιχάλη Βόλακα, θα κυκλοφορήσει σύντομα ιντερνετικά, μέσω  My space, διέξοδο που αποδείχθηκε επιτυχής για νέους δημιουργούς, όπως η Μόνικα, ο Κωστής Μαραβέγιας και άλλοι.

Γιατί, προς το παρόν, Μαριγώ - ευγενική χορηγός, δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

της Γιούλας Ράπτη
www.protagon (23-6-2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια :