Απάνθρωπες» οι συνθήκες στα κρατητήρια του «Ελ. Βενιζέλος»

         Απάνθρωπη και εξευτελιστική είναι η μεταχείριση των αλλοδαπών κρατουμένων στα κρατητήρια του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» διαπίστωσε ο Συνήγορος του Πολίτη, Γιώργος Καμίνης, κατά τη διάρκεια αυτοψίας που πραγματοποίησε.

      Μετά από επείγον αίτημα του Γ. Καμίνη προς τα συναρμόδια υπουργεία, διεξήχθη έκτακτη συνάντηση στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την άμεση βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων.
        Οι κυβερνητικοί παράγοντες δεσμεύτηκαν να απολυμάνουν άμεσα τους χώρους κράτησης, να αντικαταστήσουν τα στρώματα και να ζητήσουν από την Περιφέρεια την ταχύτατη ολοκλήρωση της ανέγερσης του προβλεπόμενου νέου χώρου κράτησης. Ειδικότερα, το υπουργείο Δικαιοσύνης δεσμεύθηκε να προβεί άμεσες στις προβλεπόμενες ενέργειες, προκειμένου οι αλλοδαποί με αναστολή έκτισης της ποινής να μην κρατούνται επιπλέον για επιπλέον χρονικό διάστημα, λόγω αδυναμίας καταβολής δικαστικών εξόδων, κάτι που θα οδηγήσει σε αποσυμφόρηση του χώρου.

        Στη σύσκεψη μετείχαν, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, Γρηγόρης Τασούλας, ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, Μαρίνος Σκανδάμης, άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες και ο Συνήγορος του Πολίτη, μαζί με τον βοηθό Συνήγορο, Βασίλη Καρύδη.

Αυτοψία του Συνηγόρου του Πολίτη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 13 Ιουλίου 2010/www.tovima,gr

Δεν έχεις δουλειά; Δεν έχεις να φας.

       Κατά πως τα λέει ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμμαρμπεργκ, εκεί, στις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, φαίνεται πως έχουν βρει τον τρόπο να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
     Όσοι οικογενειάρχες δεν έχουν να φάνε (…κι’ είναι πολλοί) και όσοι ξεμείνανε από δουλειά (…κι’ είναι ακόμη περισσότεροι), κάνουν τη καρδιά τους πέτρα και στέλνουν τα παιδιά τους στα κρατικά ιδρύματα.
Τι θα κάνει το κράτος, σου λέει, θα τα ταϊσει, θα τα ποτίσει, θα τα κοιμίσει και όσο μπορεί θα τα φροντίσει.
    Ελαφρώς …φρικαρισμένος ο Επίτροπος, απ’ αυτές τις διαπιστώσεις, προέβη, πρόσφατα, σε μία δημόσια διακήρυξη από το Στρασβούργο, υπενθυμίζοντας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, την υποχρέωση που έχουν να στηρίξουν τα παιδιά που εγκαταλείπονται από τους γονείς τους και να τους προσφέρουν ένα οικογενειακό περιβάλλον, ακόμη και στα πλαίσια των περιορισμένων, λόγω της κρίσης, προϋπολογισμών τους.

         Στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και κυβερνήσεις γενικώς και όχι μόνο στις κοινωνίες των πρώην κομμουνιστικών χωρών της Ευρώπης, αναφέρθηκε ο Επίτροπος.
Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο άνθρωπος και ενδεχομένως να φοβάται ότι, με δεδομένες τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, στη δουλειά και την ποιότητα ζωής των Δυτικοευρωπαίων, θ’ αρχίσουν κι’ αυτοί να ξαποστέλνουν τα παιδιά τους στα κρατικά ιδρύματα, για να γλυτώσουν τα έξοδα διατροφής, ένδυσης και εκπαίδευσης.
         Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός άλλωστε που, σε μία σχετική με την παιδική φτώχεια συζήτηση, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, εκφράσθηκε η …έντονη ανησυχία των καλοταϊσμένων ευρωβουλευτών, για το μέλλον των παιδιών που μεγαλώνουν σε νοικοκυριά ανέργων, τα οποία ανέρχονται στο 10% του συνόλου των παιδιών στην Ευρώπη.
      Από τα 78 εκατομμύρια των ατόμων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας στην Ευρώπη, τα 19 εκατομμύρια αποτελούνται από παιδιά, είχε πει τότε, η Δανέζα ευρωβουλευτής Γκαμπριέλα Ζίμμερ ενώ, ο Σοσιαλιστής Βρετανός ευρωβουλευτής Στεφάν Χούγκες, είχε τονίσει ότι «Οι οικογένειες χρειάζεται να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα για να παράσχουν στα παιδιά τους μια αξιοπρεπή διαβίωση»
     Αυτά, πριν από την κρίση.
Διότι τώρα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.Κι’ αυτό το ξέρει πολύ καλά ο Επίτροπος Χάμμαρμπεργκ.
     Γι’ αυτό και με τη δημόσια παρέμβαση του, προσπαθεί να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές των Ευρωπαίων και μιας και το 2010 έχει ανακηρυχθεί «Ευρωπαϊκό Έτος για την καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού», να τους παροτρύνει, να υποστηρίξουν «τους γονείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα, έτσι ώστε να μην εγκαταλείπουν την φροντίδα των παιδιών τους στα ιδρύματα αλλά να την αναλαμβάνουν οι ίδιοι, μέσα στο σπίτι και στο οικογενειακό περιβάλλον.» Τον ακούει, άραγε, κανείς ;

του Νίκου Ρούσση

 09/01/2010/ www.protagon.gr