Στις χώρες με πλήρη πολιτική ελευθερία η τρομοκρατία δεν χρειάζεται, αφού οι πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές γίνονται γρήγορα. Επομένως, εκεί όπου η τρομοκρατία ανθεί είναι στις χώρες, όπου υπάρχουν λίγες πολιτικές ελευθερίες, διότι οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών δεν είναι αρκετά δικτατορικές, για να τσακίσουν τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά ούτε αρκετά φιλελεύθερες, ώστε να συμβούν γρήγορα πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές.
ΟΡΙΣΜΟΣ
Γενικά, η τρομοκρατία (terrorism), αν και δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός, αποτελεί τη “συστηματική” χρήση ή την απειλή χρήσης βίας, ως αντίδραση ή άσκηση πίεσης από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις από τις οποίες προσδοκούν κάποια πολιτικά οφέλη, αλλά όχι την κατάληψη εδάφους. Η τρομοκρατία έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη και από τις μυστικές υπηρεσίες των κυβερνήσεων.
Βασικά χαρακτηριστικά της τρομοκρατίας είναι η ανωνυμία και η μυστικότητα των μελών τους, όχι όμως και των οργανώσεων. Τα τρομοκρατικά πλήγματα (δολοφονίες, βομβιστικές ενέργειες, αεροπειρατείες, απαγωγές), γενικά προκαλούν πανικό και αποδιοργάνωση. Τις περισσότερες φορές πλήττουν ακόμη και τον άμαχο πληθυσμό, δηλαδή προκαλούν τον τραυματισμό ή το θάνατο αθώων πολιτών. Ιστορικά, τρομοκρατικές πράξεις αποδόθηκαν για πρώτη φορά στους Ασασίνους, οπαδούς της ισμαηλιτικής αίρεσης Νιζάρι, παρακλάδι μίας πολιτικο-θρησκευτικής ισλαμικής αίρεσης στη Μέση Ανατολή του 11ου-13ου αιώνα , την εποχή δηλαδή, που δρούσαν οι Ναΐτες ιππότες.
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Μόνο μέσα στον 20ο αιώνα μέχρι σήμερα, έχουμε δεκάδες τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον του παγκόσμιου καπιταλισμού και ανάλογη αντοχή των χρηματιστηριακών αγορών:
16 Σεπτεμβρίου 1920, τρομοκράτες τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό στη Wall Street, στα γραφεία της J.P. Morgan, προκαλώντας το θάνατο 40 επενδυτών.
1972, Μόναχο, τρομοκράτες χτύπησαν τους Ολυμπιακούς αγώνες (Σφαγή του Μονάχου).
1985, Ακίλε Λάουρο.
1988, χτύπημα της πτήσης PanAm 103, στη Σκωτία (Lockerbie).
1993, βόμβα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.
1995, χτύπημα στην Οκλαχόμα, από τον Timothy McVeigh.
1996, χτύπημα στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα.
1998, Κένυα, Τανζανία, Κωνσταντινούπολη, Καζαμπλάνκα.
11 Σεπτεμβρίου 2001, επιθέσεις στους δίδυμους πύργους της Αμερικής.
2002, Μπαλί, Ινδονησία
2003, Κωνσταντινούπολη
2004, Μαδρίτη.
2005, Λονδίνο, Μπαλί
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τρομοκρατία στην Ελλάδα ασκήθηκε, κυρίως μετά τη μεταπολίτευση, από διάφορες οργανώσεις στα πρότυπα των αντίστοιχων γερμανικών ομάδων (Φράξια, Κόκκινος Στρατός κ.α.) ή των ιταλικών Ερυθρών Ταξιαρχιών της δεκαετίας του '70.
Η κυριότερη από τις εγχώριες αυτές οργανώσεις ήταν η Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη, της οποίας η δράση εκτάθηκε από το 1975 έως την εξάρθρωσή της το 2002. Η οργάνωση βαρύνεται με σειρά δολοφονικών ενεργειών, τοποθετήσεων εκρηκτικών μηχανισμών σε δημόσια κτίρια, ληστειών σε υποκαταστήματα τραπεζών, κλοπών στρατιωτικού υλικού, δολιοφθορών και επιθέσεων σε αστυνομικά τμήματα. Στο ύφος των ανακοινώσεων που εξέδιδαν τα μέλη της ήταν εμφανής η προσπάθεια πρόταξης ενός ιδεολογικού «μανδύα», με τον οποίο επιχειρούσαν να δώσουν πολιτική χροιά στις ενέργειές τους. Ο ίδιος αυτός μανδύας, ωστόσο, αδυνατεί να εξηγήσει τις δολοφονίες κάποιων εντελώς αθώων πολιτών, όπως η περίπτωση του νεαρού Αξαρλιάν το 1992 ακόμη και εάν κάτι τέτοιο θα μπορούσε από κάποιους να θεωρηθεί σαν "παράπλευρη απώλεια".
Άλλες σημαντικές, ως προς τη δράση τους, τρομοκρατικές οργανώσεις ήταν ο Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας (που έδρασε την περίοδο 1975-1995 και επίσης εξαρθρώθηκε), η Αντικρατική Πάλη, καθώς και οι πρόσφατα εμφανισθείσες Επαναστατικός Αγώνας, Σέχτα Επαναστατών, Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς κ.α.
Την Παρασκευή 9 Απριλίου του 2010 συνελήφθησαν από την αστυνομία οι Νίκος Μαζιώτης, Παναγιώτα Ρούπα, Βαγγέλης Σταθόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης, Σαράντης Νικητόπουλος και Κωνσταντίνος Γουρνάς, ως ύποπτοι για συμμετοχή στην οργάνωση "Επαναστατικός Αγώνας". Κατά την προσαγωγή τους στον Εισαγγελέα, άπαντες αρνήθηκαν την κατηγορία, ενώ ο Μαζιώτης και η σύζυγός του Ρούπα, οι οποίοι φέρονται ως "επικεφαλής", δεν συναίνεσαν καν στη διαδικασία, δηλώνοντας ότι δεν την αναγνωρίζουν. Λίγες μέρες μετά οι Μαζιώτης, Ρούπα, Γουρνάς αποδέχτηκαν την πολιτική ευθύνη ως μέλη της οργάνωσης "Επαναστατικός Αγώνας". Και οι έξι είναι προφυλακισμένοι.
ΑΙΤΙΑ
Η ανισομερής οικονομική ανάπτυξη και συμμετοχή στα διεθνή δρώμενα, το έλλειμα εκδημοκρατισμού και χρηστής και αποτελεσματικής διακυβερνήσεως σε πολλές υπανάπτυκτες και αναπτυσσόμενες χώρες και μάλιστα ανεξάρτητα από τον φυσικό τους πλούτο, μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στις χώρες του Βορρά και του Νότου, καθώς και μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η φτώχεια, σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας και την απουσία προοπτικής δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ οργής και μίσους που εκτονώνεται προς τις προνομιούχες χώρες μέσω της διεθνούς πλέον βίας, που ονομάζεται «τρομοκρατία».
Φυσικά, ο πλούτος ανήκει στους λίγους, φαινόμενο που προκαλεί εντάσεις, ακόμη και εντός των κρατών, όπου, το λεγόμενο «όριο της φτώχειας» καλύπτει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού τους.
Περιφερειακές συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα το Παλαιστινιακό, που δεν νομιμοποιούν τις επιθέσεις, ούτε είναι η πραγματική αιτία των τρομοκρατικών χτυπημάτων, επιβαρύνουν το κλίμα, φανατίζουν τις μάζες και δημιουργούν συνθήκες για την στρατολόγηση τρομοκρατών.
Όσον αφορά στην οικονομική διάσταση αυτού του είδους της βίας, η οικονομική εξαθλίωση και φτώχεια, τα απολυταρχικά καθεστώτα και οι δικτατορίες ή τα «επαναστατικά κινήματα» στον ισλαμικό κόσμο επιτείνουν το φαινόμενο. Ο Μπιν Λάντεν και η Αλ-Κάϊντα προσβλέπουν στην ανόρθωση του αραβικού και ισλαμικού κόσμου, μέσω της επιστροφής στη μεσαιωνική «καθαρότητά» του.
Παγκόσμια και περιφερειακά προβλήματα, όπως η προστασία περιβάλλοντος, το διεθνές εμπόριο, η υπόθεση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, η υποστήριξη κάθε λογής αυταρχικών καθεστώτων κ.λ.π. ενισχύουν το αίσθημα της αδικίας και νομιμοποιούν στα μάτια του κόσμου τις επιθέσεις εναντίον οικονομικά και πολιτικά ισχυρών προσώπων.
Η απουσία πολλών πολιτικών ελευθεριών στους πολίτες, η πολιτική σήψη και η έλλειψη κράτους πρόνοιας παράγουν τρομοκρατία.
Κυριαρχία ενστίκτων, νευρώσεις, αισθήματα μειονεξίας.
Ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον.
Αλλοτρίωση του ατόμου.
Κρίση ηθικών αξιών και έλλειψη προτύπων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Απώλεια της ανθρώπινης ζωής και σωματικές βλάβες.
Οι καταστροφικές επιπτώσεις της τρομοκρατίας στις σύγχρονες οικονομίες είναι πολύ μεγάλες. Από τη διεθνή τρομοκρατία έχει επηρεασθεί η πορεία της οικονομίας και ειδικότερα η προοπτική αναπτύξεως και η εξέλιξη της υφέσεως. Υπήρξαν άμεσες συνέπειες στους κλάδους των αεροπορικών εταιρειών, των ασφαλειών και του τουρισμού. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε την απειλή για τα συστήματα πληρωμών, για την αγορά χρήματος και κεφαλαίου, καθώς και για τις επενδύσεις. Ωστόσο, η «γενικευμένη αβεβαιότητα» συντηρεί το φόβο στις διεθνείς αγορές, που πλήττουν ειδικά τις ασθενέστερες, οικονομικά, χώρες, με αποτέλεσμα την αναστολή της οικονομικής προόδου.
Η τρομοκρατία, ως συστηματική επίθεση κατά των δημοκρατικών δομών των δυτικών κρατών, προξενεί πολιτική αστάθεια και αλλοιώνει το φρόνημα των πολιτών. Φέρνει τις κυβερνήσεις ενώπιον του διλήμματος ή να θεσμοθετήσουν και να ασκήσουν αποτελεσματική καταστολή ή να θεωρηθούν ανίκανες. Ενδεχομένως φθείρει τους όρους της ομαλής δημοκρατικής διακυβερνήσεως, είτε με την ανάδειξη τυχαίων ηγετών, ή με την ανατροπή των κατακτήσεων του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που συγκροτούν τη βάση του πολιτισμού μας.
Περιορισμός της ελευθερίας, επικράτηση ανασφάλειας και φόβου, αλλαγή των καθημερινών μας συνηθειών.
Κυριαρχία της απαισιοδοξίας, στέρηση της ηρεμίας, δημιουργία ψυχολογικών προβλημάτων( πλήξη, άγχος, κατάθλιψη).
Πολιτιστική οπισθοδρόμηση, έλλειψη δημιουργικότητας, μαζική κουλτούρα.
Διακυβεύεται η πολιτική σταθερότητα και πληθαίνουν τα περιστατικά επιθετικότητας και αναρχίας.
ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Να βελτιωθούν οι υπηρεσίες νομικής συνεργασίας σε ζητήματα τρομοκρατίας στον Δυτικό κόσμο. Να ενδυναμωθεί ο ρόλος των Ειδικών Δυνάμεων, οι οποίες θα πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά με τις μυστικές υπηρεσίες.
Να βελτιωθούν τα μέτρα αποτροπής και προστασίας των πυρηνικών και άλλων εγκαταστάσεων στη Ρωσία, στο Πακιστάν και στην Κεντρική Ασία. Να βελτιωθεί το καθεστώς ενεργειακής ασφάλειας της Δύσης, μέσω του περιορισμού της εξάρτησης από το Μεσανατολικό πετρέλαιο.
Είναι αναγκαίο να προωθηθούν δίκαιες και μετριοπαθείς λύσεις για την επίλυση καίριων και χρόνιων προβλημάτων
Είναι απαραίτητο η Δύση να παρακολουθεί τις πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές και θρησκευτικές εξελίξεις σε πολλές χώρες, γιατί δεν αποκλείεται από συγκεκριμένα «κενά» να προέρχεται η στρατολόγηση των αυριανών τρομοκρατών.
Να υπάρξουν διεθνείς συνεργασίες και να παροχή βοήθειας των ασθενέστερων χωρών από τις ισχυρότερες.
Όσον αφορά το κοινωνικό επίπεδο κρίνεται απαραίτητο η ανάπτυξη κοινωνικών αρετών (ισότητα, ισονομία), ορθές διαπροσωπικές σχέσεις και καλλιέργεια ηθικοπνευματικών αξιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου