Απόψεις περί παιδείας
«Η κοινωνία μας, η πολιτεία και η εκπαίδευση διαιωνίζουν το συντηρητισμό -δεξιό και αριστερό. Προτιμάνε το υπάρχον βόλεμα έναντι οποιουδήποτε ρηξικέλευθου εγχειρήματος. Οι δεξιοί αναμασούν τα κλέη του παρελθόντος(υπάρχοντα και φανταστικά) ,ενώ οι αριστεροί τις αποτυχίες του παρελθόντος, ωσάν να ήταν επιτυχίες. Η συμβατική σκέψη κυριαρχεί σε οργανωμένους θεσμούς της ακαδημαϊκής κοινότητας και διαιωνίζεται στα σχολεία διά του παπαγαλισμού»
Θάνος Βερέμης-Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας
«-Να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Βέβαια η μεσαία τάξη στέλνει τα παιδιά της έξω, ούτως ή άλλως, αλλά ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν και κάποια να πάνε εδώ σε αληθινά, μεγάλα, σοβαρά ιδιωτικά Πανεπιστήμια, για να δούμε πώς αλλιώς μπορούν να είναι τα Πανεπιστήμια, αν μη τι άλλο.
-Στα υπάρχοντα δημόσια Πανεπιστήμια, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων. Είναι πεταμένα λεφτά σε μια λαϊκίστικη δωρεά που θέσπισε η χούντα. Όσα παιδιά δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν βιβλία θα τα βρίσκουν στις βιβλιοθήκες.
- Κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο, τώρα γρήγορα, πριν ξεχάσουν εντελώς τα ελληνόπουλα να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους. Τους λόγους τους εξήγησε πολύ καλά η Άννα Φραγκουδάκη. Τις ώρες που θα ελευθερωθούν να διδάσκεται η νέα ελληνική, που είναι αρκετά πολύπλοκη, δύσκολη και ενδιαφέρουσα γλώσσα».
Άννα Δαμιανίδη- Δημοσιογράφος
«Αντί να πηγαίνουν στα φροντιστήρια, τα παιδιά να εκ-παιδεύονται στα γυμναστήρια και κάθε μέρα να γυμνάζονται, τουλάχιστον μία ώρα, στο σχολείο, από την πρώτη δημοτικού μέχρι την τρίτη του λυκείου».
Παύλος Ευμορφίδης-Σπούδασε Οικονομικά και στη Γυμναστική Ακαδημία- Δημιουργός της εταιρείας Coco-Mat.
«Οι μαθητές των δημόσιων σχολείων, αντί να μάθουν να παρελαύνουν, μήπως ήρθε η ώρα να διδάσκονται τι σημαίνει φορολογική συνείδηση, ανακύκλωση και το πώς στο μετρό δεν πρέπει να ορμάμε, για να μπούμε στον συρμό πριν βγουν από αυτόν οι άλλοι επιβάτες;»
Γκάζμεντ Καπλάνι- Πτυχιούχος Φιλοσοφικής και Διδάκτωρ της Παντείου-Γεννημένος στην Αλβανία
«Απόδοση πρωταρχικής σημασίας στην Παιδεία ως μοχλού πνευματικής και πολιτιστικής ανόρθωσης, από το νηπιαγωγείο έως τις μεταπτυχιακές σπουδές. Κύριος σκοπός πρέπει να είναι η διασφάλιση στους εκπαιδευόμενους γνώσεων που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της αποστεωμένης πολυμάθειας και της αποστήθισης, όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα, και που, αντίθετα, τους βοηθούν ν' αναπτύξουν κριτικό, καινοτόμο και συνθετικό πνεύμα, ώστε να αντεπεξέλθουν επιτυχώς στις δύσκολες απαιτήσεις της σημερινής ζωής.
Η άψογη γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας, η απόλυτη ευχέρεια στη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, η συνεχής ανανέωση της μόρφωσης με τη "δια βίου μόρφωση", καθώς και η έμφαση στο μάθημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, ώστε ο κάθε νέος να επιδίδεται στο επάγγελμα που του ταιριάζει, είναι κατά τη γνώμη μου, προτεραιότητες στην παιδεία "εκ των ών ουκ άνευ". Επίσης, η ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και η διαμόρφωση ενός ακέραιου χαρακτήρα των εκπαιδευομένων, με ήθος, εντιμότητα και συνέπεια λόγων και πράξεων, αξίζει να αποτελεί βασική αποστολή κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος.»
Νέστωρ Κουράκης-Καθηγητής της Νομικής
«-Απομάκρυνση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας από το γυμνάσιο, γεγονός που σημαίνει επάνοδο στη σωστή απόφαση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976. Και τούτο βέβαια, χωρίς να μειωθεί η διδασκαλία των αρχαίων γραμμάτων και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που γίνεται σήμερα στις γυμνασιακές τάξεις, αλλά να βελτιωθεί. -
-Ενίσχυση της σχέσης διδασκάλου και μαθητή. Αυτή σήμερα δεν γίνεται ή γίνεται σε περιορισμένη κλίμακα. Φυσικά για τη σωστή πραγματοποίηση του μέτρου απαιτούνται ασφαλώς προϋποθέσεις, ώστε να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
- Ενίσχυση ερευνητικών ικανοτήτων των μαθητών από αρμόδιους διδασκάλους, για να επιτευχθεί προσπάθεια των μαθητών προς κάποια ερευνητική δραστηριότητα σε θέματα διδασκόμενα στο λύκειο (σε περιορισμένη βέβαια κλίμακα).
- Ιδιαίτερη πρόνοια για την επιτυχή συγγραφή διδακτικών βιβλίων της βασικής και της μέσης εκπαίδευσης από ειδικούς συγγραφείς –συντάκτες.
- Οργάνωση ειδικών φροντιστηρίων στη μέση και την ανώτατη εκπαίδευση, με πρόθεση τον καλύτερο κατά χώρον καταρτισμό μαθητών και σπουδαστών. Η πρόταση αναφέρεται περισσότερο στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού σκοπός είναι η μεθοδικότερη έρευνα των επιστημονικών μαθημάτων και της περαιτέρω ερευνητικής προσπάθειας.
- Στο χώρο των Φιλοσοφικών Σχολών καθιέρωση πρώτου έτους γενικότερων σπουδών ως προϋπόθεση, ώστε ο σπουδαστής εσκεμ-μένως να μπορεί να αποφασίζει ποιο τμήμα Σχολής θα πρέπει να προτιμήσει για να ικανοποιήσει τάσεις που εμφωλεύουν στο άτομό του.»
Εμμανουήλ Κριαράς-Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής
«Αυτονόμηση των πανεπιστημίων, απελευθέρωση της ανώτατης Παιδείας, κουπόνια εκπαίδευσης. Το κράτος οφείλει να παρέχει ένα ποσό ανά φοιτητή στον ίδιο τον φοιτητή, ο οποίος θα διαλέγει το ΑΕΙ-ΤΕΙ της αρεσκείας του (δημόσιο ή μη κρατικό), έτσι, ώστε να υπάρξει ανταγωνισμός στην Ανώτατη Παιδεία».
Πάσχος Μανδραβέλης-Οικονομολόγος Διπλ. ΜΜΕ
«Εκπαίδευση ορθολογισμού και εθνικής εξωστρέφειας.
-Να απαλλαγούμε από τις αράχνες, την προγονοπληξία και το σύνδρομο του περιούσιου και μονίμως αδικημένου λαού. Να χτίσουμε σύγχρονο πατριωτισμό ατομικής ευθύνης, και εθνική αυτοπεποίθηση σε στέρεες βάσεις συλλογικής αυτογνωσίας.
-Περισσότερο ορθολογισμό, λιγότερη παραμυθία, συνομωσιολογία, δαιμονολογία και ανοητολογία. -Και να αποκτούν όλοι οι μαθητές βασικές γνώσης οικονομίας (τι σημαίνει έλλειμμα, χρέος, ύφεση, πώς προκύπτει η ανάπτυξη), ώστε να μην ξαναπέσουμε στην παγίδα των λαϊκιστών.»
Γιώργος Παγουλάτος- Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Πολιτικής Οικονομίας
«Ανοιχτά τα υπό συνεχή αξιολόγηση πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα στα διαπιστωμένα ταλέντα.- Ευπρόσδεκτες οι ιδιωτικές χορηγίες πανεπιστημιακών εδρών. -Δίδακτρα στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών.Μαζί με την κατά προτεραιότητα στήριξη από την πολιτεία της γνώσης και της έρευνας, είναι κινήσεις όλες αυτές που θα κάνουν τις δημόσιες σχολές να μη φοβούνται τα ελεύθερα πλέον ανώτατα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.»
Δημήτρης Ποταμιάνος- Δίδαξε στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου
«Γενικός στόχος της παιδείας να γίνει η ανάπτυξη τής κριτικής σκέψης, ώστε να αξιοποιούνται σωστά οι πληροφορίες που δίνει πλέον αφειδώς η εξάπλωση τής ψηφιακής τεχνολογίας. Παράλληλα, να αποσυνδεθεί και να απελευθερωθεί πλήρως η τριτοβάθμια εκπαίδευση από τη δευτεροβάθμια, αλλά και από την αγορά εργασίας.»
Πλάτων Ριβέλλης- Νομικός και Ειδικός στη Φωτογραφία
«Εκείνα τα χρόνια είχα την τύχη να συναντήσω κι ένα δάσκαλο που με σημάδεψε για την υπόλοιπη ζωή μου. Όταν πρωτομπήκε στην τάξη μάς ζήτησε να χωριστούμε σε ομάδες των 5 παιδιών –έτσι όπως καθόμασταν στα θρανία- και από εκείνη την ημέρα οι ομάδες ανέλαβαν εναλλάξ να παρουσιάζουν το επόμενο μάθημα. Η μία ομάδα παρουσίαζε το μάθημα της γεωμετρίας, η άλλη το μάθημα της φυσικής, ενώ μια τρίτη ομάδα το μάθημα της ιστορίας.
Εκείνος στεκόταν λίγο πιο πέρα και παρακολουθούσε, παρεμβαίνοντας μόνο σπάνια αν χρειαζόταν. Κι έτσι, εμείς οι μικροί μαθητές, μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να παίρνουμε πρωτοβουλίες και να συνθέτουμε ομαδικά. Ο σπουδαίος εκείνος δάσκαλος μας εισήγαγε σε ένα διαδραστικό τρόπο μαθήματος, που αργότερα έμαθα ότι ήταν κάτι σαν την αλληλοδιδακτική των πρώτων χρόνων της Επανάστασης, τότε που δεν υπήρχαν αρκετοί δάσκαλοι στο ελληνικό κράτος, για να κάνουν μάθημα και οι μεγαλύτεροι μαθητές δίδασκαν τους μικρότερους. Γλυκές αναμνήσεις από συμμαθητές και συμμαθήτριες που αγαπιόμασταν κρυφά ή φανερά, που συνυπήρχαμε μακάριοι και κοινωνικοποιούμασταν, χωρίς ανταγωνισμούς και παπαγαλίες.»
Τέος Ρόμβος-Συγγραφέας
«Αριστεία-Πρότυπα Σχολεία
Θα ήθελα να αποκτήσουμε μια ποιοτική δημόσια παιδεία που παρέχει ίσες ευκαιρίες, παράλληλα όμως και μια δημόσια παιδεία που προάγει την αριστεία. Η αριστεία έχει δαιμονοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Μια από τις συνέπειες, κατά την άποψή μου, είναι οι χαμηλές επιδόσεις των ελλήνων μαθητών στους συγκριτικούς πίνακες του ΟΟΣΑ (πρόγραμμα PISA), όπου η χώρα μας κατατάσσεται ανάμεσα στις δυο ή τρεις τελευταίες. Ένας τρόπος θεραπείας του προβλήματος είναι η επαναφορά του θεσμού των δημόσιων πρότυπων σχολείων, ιδιαίτερα σε υποβαθμισμένες περιοχές, με την αρχική του μορφή»
Γιάννης Σουρνάρας-Καθηγητής Οικονομικών
«Παιδεία – Εκπαίδευση – Κατάρτιση.
• Τα αγγλικά αναγνωρίζονται ως επίσημη γλώσσα (χωρίς υποχρέωση μετάφρασης).
• Αγγλόφωνα και γενικότερα ξενόγλωσσα πανεπιστήμια.
• Καθιέρωση κουπονιών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Εξετάσεις που πιστοποιούν τις δεξιότητες και όχι την φοίτηση»
Απελευθέρωση εξελίξεων με στόχο την συγκράτηση των φοιτητών στην Ελλάδα και την προσέλκυση ξένων. Η Παιδεία πρέπει να είναι λύση και όχι πρόβλημα.
Πλάτων Τήνιος-Οικονομολόγος
«Αλλαγές στη Παιδεία
Η Παιδεία μας είναι τόσο χάλια που θα χρειαζόταν ιδιοφυία, για να εφεύρει κανείς μεταρρυθμίσεις που θα την χειροτερεύσουν. Κι εδώ τα ιδεολογήματα είναι τόσο πολλά και τόσο παλιά που απορεί κανείς πώς βρίσκονται νέοι άνθρωποι που τα επαναλαμβάνουν. Γι’ αυτό είμαι εκ προοιμίου υπέρ της οποιασδήποτε αλλαγής και κατά της ακινησίας. Πρέπει να μάθουμε να αλλάζουμε και να μην φοβόμαστε τις αναθεωρήσεις και τις αλλαγές των αλλαγών. Ένα κριτήριο μου φαίνεται θεμελιώδες: η εισαγωγή της κριτικής σκέψης στη παιδεία. Αυτή η εθνική προσπάθεια που καταβάλαμε να αποβλακώσουμε γενεές επί γενεών με την παπαγαλία την πληρώνουμε ακριβά με μια κοινωνία που δεν έχει μάθει να σκέπτεται και να συζητά αλλά μόνο να κραυγάζει»
Σταύρος Τσακυράκης-Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
www.protagon.gr
«Η κοινωνία μας, η πολιτεία και η εκπαίδευση διαιωνίζουν το συντηρητισμό -δεξιό και αριστερό. Προτιμάνε το υπάρχον βόλεμα έναντι οποιουδήποτε ρηξικέλευθου εγχειρήματος. Οι δεξιοί αναμασούν τα κλέη του παρελθόντος(υπάρχοντα και φανταστικά) ,ενώ οι αριστεροί τις αποτυχίες του παρελθόντος, ωσάν να ήταν επιτυχίες. Η συμβατική σκέψη κυριαρχεί σε οργανωμένους θεσμούς της ακαδημαϊκής κοινότητας και διαιωνίζεται στα σχολεία διά του παπαγαλισμού»
Θάνος Βερέμης-Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας
«-Να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Βέβαια η μεσαία τάξη στέλνει τα παιδιά της έξω, ούτως ή άλλως, αλλά ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν και κάποια να πάνε εδώ σε αληθινά, μεγάλα, σοβαρά ιδιωτικά Πανεπιστήμια, για να δούμε πώς αλλιώς μπορούν να είναι τα Πανεπιστήμια, αν μη τι άλλο.
-Στα υπάρχοντα δημόσια Πανεπιστήμια, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων. Είναι πεταμένα λεφτά σε μια λαϊκίστικη δωρεά που θέσπισε η χούντα. Όσα παιδιά δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν βιβλία θα τα βρίσκουν στις βιβλιοθήκες.
- Κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο, τώρα γρήγορα, πριν ξεχάσουν εντελώς τα ελληνόπουλα να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους. Τους λόγους τους εξήγησε πολύ καλά η Άννα Φραγκουδάκη. Τις ώρες που θα ελευθερωθούν να διδάσκεται η νέα ελληνική, που είναι αρκετά πολύπλοκη, δύσκολη και ενδιαφέρουσα γλώσσα».
Άννα Δαμιανίδη- Δημοσιογράφος
«Αντί να πηγαίνουν στα φροντιστήρια, τα παιδιά να εκ-παιδεύονται στα γυμναστήρια και κάθε μέρα να γυμνάζονται, τουλάχιστον μία ώρα, στο σχολείο, από την πρώτη δημοτικού μέχρι την τρίτη του λυκείου».
Παύλος Ευμορφίδης-Σπούδασε Οικονομικά και στη Γυμναστική Ακαδημία- Δημιουργός της εταιρείας Coco-Mat.
«Οι μαθητές των δημόσιων σχολείων, αντί να μάθουν να παρελαύνουν, μήπως ήρθε η ώρα να διδάσκονται τι σημαίνει φορολογική συνείδηση, ανακύκλωση και το πώς στο μετρό δεν πρέπει να ορμάμε, για να μπούμε στον συρμό πριν βγουν από αυτόν οι άλλοι επιβάτες;»
Γκάζμεντ Καπλάνι- Πτυχιούχος Φιλοσοφικής και Διδάκτωρ της Παντείου-Γεννημένος στην Αλβανία
«Απόδοση πρωταρχικής σημασίας στην Παιδεία ως μοχλού πνευματικής και πολιτιστικής ανόρθωσης, από το νηπιαγωγείο έως τις μεταπτυχιακές σπουδές. Κύριος σκοπός πρέπει να είναι η διασφάλιση στους εκπαιδευόμενους γνώσεων που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της αποστεωμένης πολυμάθειας και της αποστήθισης, όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα, και που, αντίθετα, τους βοηθούν ν' αναπτύξουν κριτικό, καινοτόμο και συνθετικό πνεύμα, ώστε να αντεπεξέλθουν επιτυχώς στις δύσκολες απαιτήσεις της σημερινής ζωής.
Η άψογη γνώση μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας, η απόλυτη ευχέρεια στη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, η συνεχής ανανέωση της μόρφωσης με τη "δια βίου μόρφωση", καθώς και η έμφαση στο μάθημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, ώστε ο κάθε νέος να επιδίδεται στο επάγγελμα που του ταιριάζει, είναι κατά τη γνώμη μου, προτεραιότητες στην παιδεία "εκ των ών ουκ άνευ". Επίσης, η ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και η διαμόρφωση ενός ακέραιου χαρακτήρα των εκπαιδευομένων, με ήθος, εντιμότητα και συνέπεια λόγων και πράξεων, αξίζει να αποτελεί βασική αποστολή κάθε εκπαιδευτικού ιδρύματος.»
Νέστωρ Κουράκης-Καθηγητής της Νομικής
«-Απομάκρυνση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας από το γυμνάσιο, γεγονός που σημαίνει επάνοδο στη σωστή απόφαση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του 1976. Και τούτο βέβαια, χωρίς να μειωθεί η διδασκαλία των αρχαίων γραμμάτων και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που γίνεται σήμερα στις γυμνασιακές τάξεις, αλλά να βελτιωθεί. -
-Ενίσχυση της σχέσης διδασκάλου και μαθητή. Αυτή σήμερα δεν γίνεται ή γίνεται σε περιορισμένη κλίμακα. Φυσικά για τη σωστή πραγματοποίηση του μέτρου απαιτούνται ασφαλώς προϋποθέσεις, ώστε να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
- Ενίσχυση ερευνητικών ικανοτήτων των μαθητών από αρμόδιους διδασκάλους, για να επιτευχθεί προσπάθεια των μαθητών προς κάποια ερευνητική δραστηριότητα σε θέματα διδασκόμενα στο λύκειο (σε περιορισμένη βέβαια κλίμακα).
- Ιδιαίτερη πρόνοια για την επιτυχή συγγραφή διδακτικών βιβλίων της βασικής και της μέσης εκπαίδευσης από ειδικούς συγγραφείς –συντάκτες.
- Οργάνωση ειδικών φροντιστηρίων στη μέση και την ανώτατη εκπαίδευση, με πρόθεση τον καλύτερο κατά χώρον καταρτισμό μαθητών και σπουδαστών. Η πρόταση αναφέρεται περισσότερο στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού σκοπός είναι η μεθοδικότερη έρευνα των επιστημονικών μαθημάτων και της περαιτέρω ερευνητικής προσπάθειας.
- Στο χώρο των Φιλοσοφικών Σχολών καθιέρωση πρώτου έτους γενικότερων σπουδών ως προϋπόθεση, ώστε ο σπουδαστής εσκεμ-μένως να μπορεί να αποφασίζει ποιο τμήμα Σχολής θα πρέπει να προτιμήσει για να ικανοποιήσει τάσεις που εμφωλεύουν στο άτομό του.»
Εμμανουήλ Κριαράς-Ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής
«Αυτονόμηση των πανεπιστημίων, απελευθέρωση της ανώτατης Παιδείας, κουπόνια εκπαίδευσης. Το κράτος οφείλει να παρέχει ένα ποσό ανά φοιτητή στον ίδιο τον φοιτητή, ο οποίος θα διαλέγει το ΑΕΙ-ΤΕΙ της αρεσκείας του (δημόσιο ή μη κρατικό), έτσι, ώστε να υπάρξει ανταγωνισμός στην Ανώτατη Παιδεία».
Πάσχος Μανδραβέλης-Οικονομολόγος Διπλ. ΜΜΕ
«Εκπαίδευση ορθολογισμού και εθνικής εξωστρέφειας.
-Να απαλλαγούμε από τις αράχνες, την προγονοπληξία και το σύνδρομο του περιούσιου και μονίμως αδικημένου λαού. Να χτίσουμε σύγχρονο πατριωτισμό ατομικής ευθύνης, και εθνική αυτοπεποίθηση σε στέρεες βάσεις συλλογικής αυτογνωσίας.
-Περισσότερο ορθολογισμό, λιγότερη παραμυθία, συνομωσιολογία, δαιμονολογία και ανοητολογία. -Και να αποκτούν όλοι οι μαθητές βασικές γνώσης οικονομίας (τι σημαίνει έλλειμμα, χρέος, ύφεση, πώς προκύπτει η ανάπτυξη), ώστε να μην ξαναπέσουμε στην παγίδα των λαϊκιστών.»
Γιώργος Παγουλάτος- Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Πολιτικής Οικονομίας
«Ανοιχτά τα υπό συνεχή αξιολόγηση πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα στα διαπιστωμένα ταλέντα.- Ευπρόσδεκτες οι ιδιωτικές χορηγίες πανεπιστημιακών εδρών. -Δίδακτρα στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών.Μαζί με την κατά προτεραιότητα στήριξη από την πολιτεία της γνώσης και της έρευνας, είναι κινήσεις όλες αυτές που θα κάνουν τις δημόσιες σχολές να μη φοβούνται τα ελεύθερα πλέον ανώτατα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.»
Δημήτρης Ποταμιάνος- Δίδαξε στο τμήμα ΜΜΕ του Παντείου
«Γενικός στόχος της παιδείας να γίνει η ανάπτυξη τής κριτικής σκέψης, ώστε να αξιοποιούνται σωστά οι πληροφορίες που δίνει πλέον αφειδώς η εξάπλωση τής ψηφιακής τεχνολογίας. Παράλληλα, να αποσυνδεθεί και να απελευθερωθεί πλήρως η τριτοβάθμια εκπαίδευση από τη δευτεροβάθμια, αλλά και από την αγορά εργασίας.»
Πλάτων Ριβέλλης- Νομικός και Ειδικός στη Φωτογραφία
«Εκείνα τα χρόνια είχα την τύχη να συναντήσω κι ένα δάσκαλο που με σημάδεψε για την υπόλοιπη ζωή μου. Όταν πρωτομπήκε στην τάξη μάς ζήτησε να χωριστούμε σε ομάδες των 5 παιδιών –έτσι όπως καθόμασταν στα θρανία- και από εκείνη την ημέρα οι ομάδες ανέλαβαν εναλλάξ να παρουσιάζουν το επόμενο μάθημα. Η μία ομάδα παρουσίαζε το μάθημα της γεωμετρίας, η άλλη το μάθημα της φυσικής, ενώ μια τρίτη ομάδα το μάθημα της ιστορίας.
Εκείνος στεκόταν λίγο πιο πέρα και παρακολουθούσε, παρεμβαίνοντας μόνο σπάνια αν χρειαζόταν. Κι έτσι, εμείς οι μικροί μαθητές, μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να παίρνουμε πρωτοβουλίες και να συνθέτουμε ομαδικά. Ο σπουδαίος εκείνος δάσκαλος μας εισήγαγε σε ένα διαδραστικό τρόπο μαθήματος, που αργότερα έμαθα ότι ήταν κάτι σαν την αλληλοδιδακτική των πρώτων χρόνων της Επανάστασης, τότε που δεν υπήρχαν αρκετοί δάσκαλοι στο ελληνικό κράτος, για να κάνουν μάθημα και οι μεγαλύτεροι μαθητές δίδασκαν τους μικρότερους. Γλυκές αναμνήσεις από συμμαθητές και συμμαθήτριες που αγαπιόμασταν κρυφά ή φανερά, που συνυπήρχαμε μακάριοι και κοινωνικοποιούμασταν, χωρίς ανταγωνισμούς και παπαγαλίες.»
Τέος Ρόμβος-Συγγραφέας
«Αριστεία-Πρότυπα Σχολεία
Θα ήθελα να αποκτήσουμε μια ποιοτική δημόσια παιδεία που παρέχει ίσες ευκαιρίες, παράλληλα όμως και μια δημόσια παιδεία που προάγει την αριστεία. Η αριστεία έχει δαιμονοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Μια από τις συνέπειες, κατά την άποψή μου, είναι οι χαμηλές επιδόσεις των ελλήνων μαθητών στους συγκριτικούς πίνακες του ΟΟΣΑ (πρόγραμμα PISA), όπου η χώρα μας κατατάσσεται ανάμεσα στις δυο ή τρεις τελευταίες. Ένας τρόπος θεραπείας του προβλήματος είναι η επαναφορά του θεσμού των δημόσιων πρότυπων σχολείων, ιδιαίτερα σε υποβαθμισμένες περιοχές, με την αρχική του μορφή»
Γιάννης Σουρνάρας-Καθηγητής Οικονομικών
«Παιδεία – Εκπαίδευση – Κατάρτιση.
• Τα αγγλικά αναγνωρίζονται ως επίσημη γλώσσα (χωρίς υποχρέωση μετάφρασης).
• Αγγλόφωνα και γενικότερα ξενόγλωσσα πανεπιστήμια.
• Καθιέρωση κουπονιών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Εξετάσεις που πιστοποιούν τις δεξιότητες και όχι την φοίτηση»
Απελευθέρωση εξελίξεων με στόχο την συγκράτηση των φοιτητών στην Ελλάδα και την προσέλκυση ξένων. Η Παιδεία πρέπει να είναι λύση και όχι πρόβλημα.
Πλάτων Τήνιος-Οικονομολόγος
«Αλλαγές στη Παιδεία
Η Παιδεία μας είναι τόσο χάλια που θα χρειαζόταν ιδιοφυία, για να εφεύρει κανείς μεταρρυθμίσεις που θα την χειροτερεύσουν. Κι εδώ τα ιδεολογήματα είναι τόσο πολλά και τόσο παλιά που απορεί κανείς πώς βρίσκονται νέοι άνθρωποι που τα επαναλαμβάνουν. Γι’ αυτό είμαι εκ προοιμίου υπέρ της οποιασδήποτε αλλαγής και κατά της ακινησίας. Πρέπει να μάθουμε να αλλάζουμε και να μην φοβόμαστε τις αναθεωρήσεις και τις αλλαγές των αλλαγών. Ένα κριτήριο μου φαίνεται θεμελιώδες: η εισαγωγή της κριτικής σκέψης στη παιδεία. Αυτή η εθνική προσπάθεια που καταβάλαμε να αποβλακώσουμε γενεές επί γενεών με την παπαγαλία την πληρώνουμε ακριβά με μια κοινωνία που δεν έχει μάθει να σκέπτεται και να συζητά αλλά μόνο να κραυγάζει»
Σταύρος Τσακυράκης-Αναπληρωτής Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
www.protagon.gr
1 σχόλιο :
ΚΑΛΑ ΟΣΑ ΛΕΤΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΑΝΕΠΙΑΤΗΜΙΑΚΟΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.ΑΣ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΜΕ ΟΛΑ.
Δημοσίευση σχολίου